Czym jest angina, jak ją leczyć? Fot. & / Opublikowano: 12:11Aktualizacja: 16:07 Angina to choroba, na którą najbardziej narażone są na nią dzieci w środowisku szkolnym, w okresie jesienno-zimowym. Można wyróżnić wiele jej rodzajów, jednak najczęściej rozróżnia się dwa główne: anginę bakteryjną oraz anginę wirusową. Czym się one charakteryzują? I jak je od siebie odróżnić? Sprawdź. Przyczyny anginyAnigna – objawyAngina u dzieckaAngina – ile trwa?Leczenie anginyCzy angina jest zaraźliwa?Angina w ciążyPowikłania po anginie Angina, mimo że dla wielu osób nie wydaje się szczególnie ciężką chorobą, może pozostawić po sobie groźne powikłania. W przypadku zauważenia jej objawów należy się koniecznie skonsultować z lekarzem. Jest to o tyle istotne że – ze względu na to, że przenosi się głównie drogą kropelkową – bardzo łatwo jest się nią zarazić. Przyczyny anginy Angina bakteryjna wywoływana jest przez bakterie takie, jak: Streptococcus pyogenes (w 90 proc. przypadków), Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Fusobacterium plauti-vincent (Angina plauta vincenta) oraz Borrelia vincenti. Jednym z rodzajów anginy bakteryjnej jest angina ropna. Wywoływana jest ona przez, wcześniej już wspomniane, paciorkowce Streptococcus pyogenes, dlatego też często nazywa się ją „anginą paciorkowcową”. Angina wirusowa jest wywoływana z kolei – jak sama nazwa wskazuje – przez różne wirusy. Należą do nich: rhinowirus i koronawirus, wirus RS, adenowirus oraz wirus paragrypy. Anigna – objawy Objawy anginy zależne są od przyczyn, które ją wywołały. Inaczej wyglądają one w przypadku anginy bakteryjnej, inaczej – przy anginie wirusowej. Angina bakteryjna – objawy Objawy anginy bakteryjnej obejmują nie tylko błonę śluzową gardła, ale i migdałki podniebienne. Bakterie paciorkowca, które zaatakowały organizm, namnażają się zwykle przez około 5 dni. Poniżej podajemy symptomy charakterystyczne dla tej odmiany choroby. Silny ból gardła Najbardziej dokuczliwym objawem anginy ropnej jest ostry ból gardła, który zaczyna się nagle i jest trudny do uśmierzenia. Gardło staje się czerwone i opuchnięte. Migdałki znacznie powiększają się, pojawia się na nich nalot, który nawet w ciągu kilku godzin przekształca się w ropne czopy. Bóle pojawiają się nawet przy przełykaniu śliny. Brak kataru i kaszlu Dla anginy bakteryjnej charakterystyczne jest to, że nie towarzyszy jej ani katar, ani kaszel. Gorączka i osłabienie Pojawia się bardzo wysoka gorączka, sięgająca nawet 40 st. C. Podwyższonej temperaturze towarzyszą zazwyczaj dreszcze. Osłabienie i rozbicie Objawy anginy ropnej to również silne osłabienie, bóle głowy i mięśni, uczucie rozbicia. Osoba chora powinna pozostać w łóżku. W czasie choroby należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i dużo wypoczywać. Zbawienny dla procesu zdrowienia jest sen. Powiększone węzły chłonne Chodzi tu o węzły chłonne w okolicach żuchwy, które nie są powiększone przy anginie wirusowej. Nudności i wymioty Mogą pojawić się one przy anginie bakteryjnej u dzieci. Objawy anginy wirusowej Angina wirusowa, zwana również „wirusowym zapaleniem gardła” rozwija się mniej gwałtownie niż angina bakteryjna, a jej objawy są zazwyczaj łagodniejsze. Przekrwienie błony śluzowej gardła To bardzo charakterystyczny objaw anginy wirusowej. Przekrwienie dotyczy łuków podniebiennych, tylnej ściany gardła oraz migdałków. W przeciwieństwie do anginy bakteryjnej, na błonie śluzowej nie pojawia się nalot, a jedynie surowiczy wysięk. Ból gardła Osoby chorujące na anginę wirusową odczuwają ból i drapanie w gardle, o różnym stopniu nasilenia. Zwykle nie jest on zbyt duży, pozwala na swobodne picie i przełykanie. Ostry katar i zapalenie krtani Te objawy często towarzyszą anginie wirusowej, dlatego jest ona niekiedy trudna do rozpoznania. Podwyższona temperatura ciała U niektórych pacjentów występuje stan podgorączkowy, a u innych – wysoka gorączka. Należy jednak zaznaczyć, że u większości nie odnotowuje się zbyt wysokiej temperatury. Osłabienie i gorsze samopoczucie Tak, jak i w przypadku anginy paciorkowcowej, pacjent może być rozbity, osłabiony oraz być w gorszym nastroju. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging Naturell Selen Organiczny 200 µg, 365 tabletek 73,00 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Angina u dziecka Istnieje kilka różnic pomiędzy przebiegiem anginy u osób w różnym wieku. Inaczej wyglądają objawy anginy u dziecka, a inaczej u dorosłego. Przy anginie bakteryjnej charakterystyczne jest to, że u maluchów mogą pojawiać się nudności oraz wymioty. Organizm dziecka jest też wówczas bardziej narażony na odwodnienie, dlatego należy mu podawać duże ilości płynów. Po 2-3 dniach od wdrożenia leczenia, najbardziej uciążliwe objawy powinny ustąpić. Warto również zaznaczyć, że u dzieci przed ukończeniem 2. roku życia angina bakteryjna występuje bardzo rzadko, częściej może natomiast pojawić się angina wirusowa. Dzieci, u których wystąpi angina bakteryjna, źle znoszą chorobę, mają wysoką gorączkę, a do tego boli je brzuch i głowa. Ważne jest to, aby rozpoznać typ anginy u dzieci, ponieważ od tego zależy dobór odpowiedniego typu leczenia. O ile antybiotyk na anginę wirusową się nie sprawdzi, o tyle podziała on na anginę bakteryjną. Lek tego typu powinien szybko zadziałać oraz zahamować działanie bakterii. Jeśli po 2-3 dniach od jego podania dziecko nie czuje się lepiej, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Angina – ile trwa? To, ile trwa angina bakteryjna, zależy od wdrożonej metody leczenia. Zwykle utrzymuje się ona od 7 do maksymalnie 15 dni, natomiast sama gorączka mija po 3-5 dniach. Angina wirusowa utrzymuje się natomiast zazwyczaj przez tydzień. Pracownikom i uczniom zmagającym się z tą chorobą przysługuje, rzecz jasna, zwolnienie lekarskie. Zobacz także Leczenie anginy Jak leczyć anginę bakteryjną i wirusową? Poniżej rozwiewamy wszelkie wątpliwości. Angina bakteryjna – leczenie Gdy wystąpią pierwsze objawy anginy bakteryjnej, należy zgłosić się do lekarza. Choroba wymaga bowiem leczenia antybiotykami, a nieleczona – może doprowadzić do niezwykle groźnych, zagrażających życiu powikłań. Bardzo często, aby upewnić się co do diagnozy, lekarz zleca wymaz z gardła, który potwierdza obecność bakterii odpowiedzialnych za chorobę. Skuteczna w leczeniu jest głównie penicylina i jej pochodne. Te grupy leków się najlepiej sprawdzają się w walce z paciorkowcami. Należy pamiętać także o leku osłonowym, aby chronić wątrobę przed niepożądanymi skutkami antybiotykoterapii. Ostra angina, przy dużym natężeniu objawów i bardzo wysokiej gorączce, może być wskazaniem do leczenia szpitalnego, szczególnie u dzieci. Domowe sposoby na anginę bakteryjną mogą być wyłącznie uzupełnieniem antybiotykoterapii. Ważny jest odpoczynek, zarówno fizyczny, jak i psychiczny – najlepiej w łóżku. Co jeszcze na anginę może okazać się przydatne? Na przykład nawadnianie. Należy bardzo dużo pić, nawet 3 litry płynów dziennie, ponieważ wspomaga to odporność. Sprawdzi się zwłaszcza herbata z cytryną i miodem lub z dodatkiem imbiru. Napar nie może być zbyt gorący, aby dodatkowo nie podrażniał gardła. Organizmowi należy zapewnić również komfort termiczny. Niektórzy są zdania, że angina może być leczona przez lody. Nie jest to prawda! Zimne lody mogą co najwyżej na chwilę znieczulić gardło. Metoda ta nie jest zalecana również przez lekarzy, ponieważ zimno dodatkowo osłabia komórki odpornościowe. Angina wirusowa – leczenie Nie da się zwalczyć źródła anginy wirusowej, konieczne jest – w związku tym – leczenie doraźne. Dolegliwości występujące podczas choroby mogą złagodzić: leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe (np. paracetamol, ibuprofen), środki, które zmniejszają przekrwienie błony śluzowej, hamują odruch kaszlu oraz rozrzedzają śluz, preparaty działające miejscowo, nawilżające błonę śluzową gardła, leki o działaniu antyseptycznym i antyzapalnym, suplementy wpływające pozytywnie na układ immunologiczny. Angina jest chorobą zakaźną – dotyczy to zarówno anginy bakteryjnej, jak i wirusowej. Anginą bakteryjną można zarazić się poprzez bezpośredni kontakt z chorą osobą, zazwyczaj następuje to drogą kropelkową. Rzadko kiedy dochodzi do zakażenia np. poprzez wspólnie używany przedmiot. Zwykle, jak już wcześniej powiedzieliśmy, anginę bakteryjną powodują paciorkowce, które są wrażliwe na działanie penicyliny. Wystarczy podać pacjentowi jedną dawką, aby po 24 godzinach przestał zarażać. Anginą wirusową można się zarazić drogą kropelkową bądź poprzez bezpośredni kontakt z wydzieliną chorej osoby – z gardła bądź nosa. Warto zaznaczyć, że dzieci często zarażają się np. poprzez bliski kontakt z rówieśnikami w przedszkolu i na podwórku. Angina w ciąży Angina jest chorobą, która może okazać się w ciąży bardzo groźna. Jeśli w pierwszym trymestrze kobieta będzie miała wysoką gorączkę, może ona doprowadzić nawet do obumarcia płodu. Ważne jest również to, jaki typ anginy się u niej pojawi. Angina wirusowa ma bowiem, jak już wcześniej powiedzieliśmy, znacznie łagodniejszy przebieg i o wiele łatwiej jest ją wyleczyć. Nie wpływa też znacząco na życie dziecka, chyba że u kobiety często pojawiają się przedwczesne skurcze – wówczas powinna się ona skontaktować z lekarzem. Angina bakteryjna wiąże się z kolei z wysoką gorączka, wymaga także leczenia antybiotykami. Występowanie gorączki w początkowym etapie ciąży może mieć bardzo szkodliwy wpływ na płód, mimo że nie ma jednoznacznych badań, które by to potwierdzały. Mimo że na tym etapie najtrudniej o zarażenie płodu, to – jeżeli to się wydarzy – ma on najmniejsze szanse na prawidłowy rozwój, ponieważ jest wówczas bardzo słaby. Dlatego też należy leczyć anginę w ciąży koniecznie w porozumieniu z lekarzem. Powikłania po anginie Nieleczona lub nieprawidłowo leczona angina może doprowadzić do bardzo niebezpiecznych powikłań. Domowe sposoby nie są wystarczająco skuteczne, chociaż mogą złagodzić objawy. W związku z tym, mogą pojawić się takie powikłania, jak: ropień okołomigdałkowy, trudności w przełykaniu, obrzęk podniebienia. Dość często występuje zapalenie zatok i ucha środkowego. Czasem pojawia się zapalenie płuc oraz zapalenie szyjnych węzłów chłonnych. Angina może przerodzić się również w ostre kłębuszkowe zapalenie nerek, objawiające się obrzękami, wysokim ciśnieniem tętniczym i zmianami w badaniu ogólnym moczu. Ten stan może doprowadzić nawet do sepsy, która jest niebezpieczne dla życia. Do groźnych powikłań należy też zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Angina daje powikłania również w postaci gorączki reumatycznej. Schorzenie dotyka wiele narządów i układów. Objawy gorączki reumatycznej są niebezpieczne i uciążliwe. Należą do nich: gorączka, zapalenie stawów, zapalenie wsierdzia i pląsawica (mimowolne ruchy kończyn i twarzy). Mogą pojawić się także zmiany skórne w postaci niebolesnych guzków oraz rumienia. Źródła: Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Natalia Suchocka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza” Chłopak żyjący w ciele dziewczyny: wątpię, żebym kiedykolwiek był w stanie stwierdzić, że czuję się kobietą, bo za długo czuję się mężczyzną

W tym, jak pozbyć się afty oraz złagodzić ból w jamie ustnej, pomocne mogą okazać się poniższe sposoby. Płukanie jamy ustnej ziołowymi naparami - Płukanie jamy ustnej ziołowymi naparami może przynieść ukojenie dla bolesnych nadżerek i wspomóc ich proces gojenia. Warto pamiętać, aby zrezygnować z gorących płynów na rzecz

Początek ropne anginy zazwyczaj ostre, z gorączką i dreszczami, w gardle czuje ból i suchość, stopniowo nasilają bolesność. Szyjne i подчелюстные węzły chłonne rosną i stają się bolesne. Leczyć гнойную anginę można w domu. Trzeba – baterie alkaliczne napoje (mleko z sodą, woda mineralna itp.); – rumianek, szałwia, liście eukaliptusa; – soda, jod; – roztwór Lugola; – nadtlenek водрода; – propolis. Instrukcja Zapewnij leżenie w łóżku – to konieczność spowodowana możliwymi powikłaniami choroby, które mogą być na tyle poważne (reumatyzm, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie ucha, obrzęk krtani, itp.). Obfite ciepły napój – alkaliczne napoje (mleko z sodą, woda mineralna itp.), soków owocowych, ziołowych i herbat. Zwiększone spożycie płynów pomaga organizmowi pozbyć się patogenów choroby i produktów rozpadu powstających w wyniku ich działalności. Brać leki. Ropne zapalenie migdałków leczy się antybiotykami, lekami anty-alergiczne i противоотечными środków. Płukać gardło antyseptyczne i dezynfekujące rozwiązań, należy smarować się nimi migdałki. Jeśli powstał ropień, to pokazano szybkiej interwencji. Przejdź procedurę sprzętu oczyszczanie migdałków – w warunkach szpitalnych luki промоют dużą ilością антисептической płynów, co pozwoli usunąć zmęczenie, korki z tkanki migdałków. Po normalizacji temperatury, należy przejść kurs zabiegów fizjoterapeutycznych dla szybkiej regeneracji tkanek. Jedz tak, aby wpływ na gardło było minimalne – jedzenie powinno być w temperaturze pokojowej, nie gorącej i zimnej, puree, bez ostrych kawałków i grudek. Użyj ludowe przepisy do leczenia ropne anginy – przygotować napary i płynów do płukania. Wymieszać rumianek, szałwia, liście eukaliptusa w równych ilościach, dokładnie posiekać suchą trawę i gotować w szklance wody w ciągu siedmiu minut. Отсуженным wywar należy płukać gardło tak często jak to możliwe – do 10 razy dziennie. Zmiennik ziołowe płukanki z płukaniem gardła roztworem sody z dodatkiem jodu (7 kropli na 150 ml wody). Takie płukania należy to zrobić w ciągu trzech dni. Po upływie tego okresu, jeśli ropa jeszcze pozostał, to należy smarować ciało migdałowate roztworem Lugola (nawiń na ołówek trochę waty i przetwarza gardło). Płukać gardło wodą utlenioną, rozcieńczonego wodą (15 ml w 50 ml ciepłej wody) – 5 razy dziennie. Na noc umieścić pod językiem kawałek propolisu rozmiar z спичечную głowicę – rób tak w ciągu dwóch tygodni, nawet gdy migdałki już oczyszczony. Powiązane artykuły

Zdrowe zakupy Dawniej anginą nazywano ostre stany zapalne gardła bez względu na to, czy dotyczyły one błony śluzowej czy migdałków. Biała czy czerwona? Obecnie termin angina jest zarezerwowany tylko dla zapalenia migdałków podniebiennych. Te wywołane przez paciorkowce nazywamy "anginami białymi" w odróżnieniu od "czerwonych", które powodują wirusy. W celu oceny prawdopodobieństwa etiologii paciorkowcowej, co będzie wskazaniem do przepisania antybiotyku, lekarze stosują skalę Centora/McIssaca (patrz: ramka obok). Gdy pacjent otrzyma 4-5 pkt, lekarz zaleca penicylinę przez 10 dni lub w przypadku, gdy chory jest na nią uczulony - antybiotyki makrolidowe. Jeśli zakażenie paciorkowcowe jest prawdopodobne (2-3 pkt), dostanie skierowanie na szybki test paciorkowcowy i/lub posiew, natomiast przy punktacji 1. Na anginę zapadają głównie dzieci, szczyt zachorowań przypada na 7. Łatwo się nią zarazić, gdyż przenosi się drogą kropelkową. Jednak nie tylko kontakt z chorym może być przyczyną infekcji. Zdarza się, że bakterie, które bytują na migdałkach, nie powodując na co dzień nieprzyjemnych konsekwencji, atakują, gdy system immunologiczny jest osłabiony. Dostają się wtedy przez nabłonek migdałka do tkanki limfatycznej, rozpoczynają produkcję toksyn i enzymów ( streptokinazy, streptolizyny, egzotoksyn pirogennych), które są odpowiedzialne za wystąpienie objawów choroby2. To one odpowiadają za cięższy przebieg zakażeń bakteryjnych niż angin wirusowych. Przebycie anginy spowodowanej przez paciorkowce łączy się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Niedoleczona choroba może pociągnąć za sobą powikłania miejscowe (jak ropień lub naciek migdałka, a w bardzo rzadkich przypadkach tętniak tętnicy szyjnej wewnętrznej, który tworzy się w wyniku uszkodzenia ściany tętnicy przez proces zapalny) i ogólne (zapalenie mięśnia sercowego, stawów, a nawet posocznica poanginowa). Strategie leczenia Warto przy tym pamiętać, że leczenie antybiotykiem również może mieć nieprzyjemnie skutki uboczne, takie jak biegunki, nudności, wymioty, wysypki skórne oraz grzybica błon śluzowych3. Stosowanie antybiotyków do leczenia zapalenia gardła i migdałków budzi wiele kontrowersji zarówno wśród lekarzy, jak i pacjentów. Z jednej strony poleca się wykonywanie wymazów z gardła w celu izolacji paciorkowców grupy A, co ma pomóc w podjęciu decyzji o rozpoczęciu antybiotykoterapii, z drugiej zaś wykazano, że antybiotyki przynoszą niewiele korzyści w leczeniu zapalenia gardła - czas trwania choroby nie ulega skróceniu, a częstość powikłań ropnych i nieropnych (gorączka reumatyczna, kłębkowe zapalenie nerek) się nie zmniejsza. Mając to na uwadze, ciekawe wydają się wyniki obserwacji Little’a i Williamsona, którzy przeprowadzili metodą otwartej próby badanie randomizowane w celu porównania wyników 3 sposobów postępowania w zapaleniu gardła i anginie: 1) leczenia antybiotykiem, 2) samej obserwacji, 3) rozpoczynania antybiotykoterapii, jeśli objawy choroby nie ustępują w ciągu 3 dni. Badanie przeprowadziło 25 lekarzy ogólnych w okresie od września 1994 r. do maja 1996 r. Objęto nim 714 chorych w wieku co najmniej 4 lat, którzy zgłosili się z powodu bólu gardła, a w badaniu fizykalnym stwierdzono u nich: anginę, zapalenie gardła, ropny wysięk na migdałkach, zapalenie łuków podniebiennych lub podniebienia, powiększenie węzłów chłonnych szyjnych. U dzieci do 12. które rzadko skarżą się na ból gardła, wystarczało tylko stwierdzenie wymienionych zmian w badaniu fizykalnym. Powikłania anginy Zapalenie mięśnia sercowego - to najczęstsze powikłanie po anginie. Objawia się ogólnym osłabieniem, arytmią, bólami w klatce piersiowej. Zmiany zapalne w sercu w większości przypadków prowadzą do zniszczenia zastawek (głównie mitralnej). Zapalenie stawów - ich pierwsze objawy pojawiają się po ok. 14-30 dniach od anginy. Są spowodowane krzyżową reakcją przeciwciał przeciwpaciorkowcowych z komórkami w tkance serca, stawów i innych narządów. Główny objaw to wędrujące zapalenie dużych stawów. Poza tym u chorych stwierdza się podwyższoną temperaturę ciała, bóle stawów, wzrost poziomu ASO, CRP, OB. Choroba stanowi 3% powikłań anginy nieleczonej antybiotykami. Postreptokokowe zapalenie nerek - występuje rzadko, a jego powodem są powstające kompleksy antygen-przeciwciało odkładające się w kłębuszkach nerkowych. Objawy (ból w okolicy lędźwiowej, stany podgorączkowe, obrzęki, a w moczu zawartość białka i krwinek czerwonych) pojawiają się zwykle po 2-3 tygodniach od zakażenia paciorkowcowego migdałków1. Pląsawica Sydenhama - pojawia się nagle. Cechują ją mimowolne ruchy twarzy i kończyn, zaburzenia emocjonalne, natręctwa, przymus aktywności ruchowej i nadpobudliwość. Choroba ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy, ale może nawracać. Posocznica odmigdałkowa - to najgroźniejsze z powikłań. Bakterie przedostają się do krwi w czasie tworzenia ropnia migdałka. Dochodzi do tworzenia zakażonych skrzepów w żyle szyjnej wewnętrznej, co może skutkować powstawaniem ropni przerzutowych do różnych narządów: płuc, wątroby, skóry. Główne objawy posocznicy to: bardzo ciężki stan ogólny, gorączka 40ºC, senność i ból głowy. Bibliografia Do badania nie kwalifikowano natomiast chorych, których dolegliwości mogły wynikać z innych przyczyn niż zakażenie bakteryjne czy wirusowe (leki, nadżerki lub kandydoza błony śluzowej jamy ustnej), chorych w ciężkim stanie ogólnym, z objawami gorączki reumatycznej lub z gorączką reumatyczną w wywiadach, z nawracającą (częściej niż 5 razy w roku) anginą i chorych z ropniem okołomigdałkowym oraz kobiet w ciąży. Badacze w sposób losowy przydzielili chorych do jednej z 3 grup: grupa A - 246 chorych, których leczono antybiotykiem przez 10 dni (penicylina V w dawce 4 razy 250 mg/d dla dorosłych i 4 razy 125 mg/d dla dzieci do 5. a u chorych uczulonych na penicylinę - erytromycyna), grupa B - 238 chorych, których tylko obserwowano, nie stosując antybiotyków, grupa C - 238 chorych, którym zalecono zastosowanie antybiotyku, jeśli objawy nie zaczną ustępować w ciągu 3 dni. Grupy te nie różniły się między sobą ani pod względem demograficznym, ani objawów klinicznych w chwili włączenia do badania. Oceniano czas trwania objawów, subiektywną poprawę samopoczucia chorego oraz czas absencji w pracy lub szkole. Badanie ukończyło 582 chorych (81%), a grupa ta nie różniła się statystycznie istotnie od populacji zakwalifikowanej do badania. W grupie C aż 69% chorych nie zastosowało antybiotyku. Liczba pacjentów, którzy czuli się lepiej do 3. dnia choroby, była podobna we wszystkich grupach (37% vs. 35% vs. 30%). Także mediana czasu trwania choroby nie różniła się statystycznie istotnie między grupami (4 vs. 5 vs. 5 dni), podobnie jak mediana okresu absencji w pracy lub szkole (2 vs. 2 vs. 1 dzień) czy liczba chorych zadowolonych z leczenia (96% vs. 90% W grupie A jedynie czas trwania gorączki był nieco krótszy niż w pozostałych grupach (1 vs. 2 vs. 2). Opierając się na wynikach wcześniej publikowanych badań, w każdej z 3 grup autorzy wyodrębnili podgrupy chorych, u których objawy kliniczne przemawiały za zakażeniem paciorkowcowym (a zatem można się było spodziewać dobrego wyniku leczenia antybiotykiem) i przeanalizowali wyniki leczenia. Do jednej podgrupy wybrano pacjentów, u których stwierdzono pojedyncze objawy, takie jak powiększenie węzłów chłonnych szyjnych, żywoczerwona błona śluzowa gardła, niewystępowanie kaszlu pomimo zakażenia górnych dróg oddechowych, bolesność węzłów chłonnych szyjnych, wiek do 12 lat, dysfagia, temperatura ciała >37,5°C i angina, także ropna. Drugą podgrupę stanowiło 94 chorych, u których występowały co najmniej 3 z następujących objawów: bolesność węzłów chłonnych szyjnych, temperatura ciała >37,5°C, ropna angina, niewystępowanie kaszlu pomimo zakażenia górnych dróg oddechowych, dysfagia. Porównano czas trwania objawów w zależności od sposobu leczenia i stwierdzono, że antybiotyk skracał okres choroby jedynie u pacjentów, u których występował zespół co najmniej 3 objawów (mediana 3 dni w grupie A vs. 4 dni w grupie B vs. 5 dni w grupie C). W grupie A więcej chorych uważało antybiotyk za skuteczny (87% vs. 55% vs. 60%) i deklarowało wizytę u lekarza w przyszłości w razie podobnej choroby (79% vs. 54% vs. 57%). Udokumentowanie choroby w celu usprawiedliwienia nieobecności w pracy lub szkole stanowiło ważny powód wizyty u lekarza (60% pacjentów). Uzyskane wyniki wskazują, iż zastosowanie antybiotyku do leczenia zapalenia gardła i anginy nie wpływa na czas utrzymywania się objawów, zwiększa natomiast przekonanie chorego o skuteczności antybiotykoterapii i celowości wizyty u lekarza4. Zachowaj rozsądek Nim jednak rączo zdecydujesz się odstawić leki, zwróć uwagę na kilka istotnych faktów. Po pierwsze, wirusowe zapalenie gardła jest tak częstą chorobą, że dotyka także nosicieli paciorkowca ropotwórczego. Przyjmuje się, że nie więcej niż 1/3 dzieci z zapaleniem gardła i obecnością paciorkowca ropotwórczego w gardle odpowiada kryteriom pozwalającym na rozpoznanie anginy paciorkowcowej. Po drugie, badacze pominęli objaw wysokiej gorączki, intensywnego "płoniczego" przekrwienia błony śluzowej gardła, będącego wynikiem działania elastazy neutrofilów oraz enzymów bakteryjnych (DNA-zy i hialuronidazy). Tak intensywnego przekrwienia nie obserwuje się w żadnym wirusowym zapaleniu gardła. Inne objawy, jak powiększenie migdałków podniebiennych, ropny wysięk na nich lub odczyn węzłowy, mogą przemawiać także za wirusowym zapaleniem gardła, chyba że towarzyszy im intensywne przekrwienie błony śluzowej i gorączka. Po trzecie, badacze nie kontrolowali chorych po dłuższym czasie od zakończenia leczenia, przez co nie można ocenić częstości nawrotów. Lekarze krytykujący badanie zwracają również uwagę na fakt, że w przypadku zakażeń paciorkowcowych tylko antybiotykoterapia zapewnia eradykację bakterii z ogniska zakażenia i całego organizmu, a dodatkowo zapobiega nawrotom anginy5. Zaniechanie leczenia antybiotykiem anginy paciorkowcowej, niesystematyczne przyjmowanie leku bądź niedostatecznie długa terapia sprzyjają przetrwaniu paciorkowców ropotwórczych w ognisku zakażenia i ich reaktywacji w sprzyjających okolicznościach. Medycy przypominają też, że zgodnie z ustaleniami Międzynarodowego Forum ds. Leczenia Chorób Infekcyjnych, a także Rekomendacji Polskiej Grupy Roboczej6, w każdym przypadku anginy paciorkowcowej rozpoznanej zgodnie z wyżej wymienionymi kryteriami klinicznymi, powinno się podawać fenoksymetylopenicylinę przez pełne 10 dni. Bibliografia Kayser Bienz Mikrobiologia Lekarska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007 P. Little, I. Williamson, British Medical Journal, 1997; 314: 722-727 Kremery V., Hryniewicz W., Heczko J., Radzikowski A., et al: Initial therapy of community acquired (CA) respiratory tract infections (RTI) - Consensus of Central European Chemotherapy, Infectious Diseases and Clinical Microbology Societes (FAIDM). Antiinfect. Drugs Chemother., 1997; 15: 79–83

Jak pozbyć się złych nawyków i zacząć nowe życie. Nawyki stanowią integralną część życia człowieka, czyniąc go indywidualnie. Jednak nie wszystkie z nich można uznać za przydatne, a wręcz przeciwnie, każdy z nas ma pewną liczbę tych nawyków, od których chcielibyśmy się pozbyć. Ale, niestety, jesteśm

Infekcja bakteryjna czy wirusowa – kiedy możliwe jest leczenie anginy bez antybiotyku? Leczenie anginy jest ściśle uzależnione od pochodzenia jej objawów. Najczęściej, bo aż w 70% przypadków zachorowań na ostre zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, czynnikiem etiologicznym są wirusy. W głównej mierze anginę wywołują rhino-, adeno- i koronawirusy, a także wirus Epsteina-Barr i Herpes simplex. Ponieważ dzisiejsza medycyna nie zna skutecznego leku na tego typu chorobotwórcze drobnoustroje, leczenie przyczynowe jest wykluczone. Toteż, jeżeli ktoś pyta, czy można wyleczyć anginę bez antybiotyku, należy odpowiedzieć twierdząco. Tak, anginę da się wyleczyć bez antybiotykoterapii. Kiedy angina ma podłoże bakteryjne, co zdarza się zdecydowanie rzadziej, niemniej dotyka zwłaszcza dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, wdrożenie antybiotykoterapii staje się konieczne. Do zakażenia bakteryjnego dochodzi w 30% zachorowań, jednak ich objawy są zwykle bardziej nasilone od tych wywołanych wirusem, a przebieg ostrzejszy. Czytaj również: Angina – ostre zapalenie gardła i migdałków Jak odróżnić anginę bakteryjną od wirusowej? Odróżnienie anginy bakteryjnej od wirusowej nie jest proste, bo są to choroby, które dają bardzo podobne objawy. Niemniej jednak, prawidłowa diagnoza jest niezbędna do podjęcia skutecznej terapii. Kłopot w rozpoznaniu etiologii anginy wynika stąd, że ani bakteryjne, ani wirusowe zapalenie gardła nie daje objawów patognomonicznych, typowych dla jednego schorzenia. Można, co prawda, wskazać charakterystyczny dla anginy ropnej biały nalot w kryptach migdałków czy też katar, kaszel, chrypkę bądź zapalenie spojówek cechujące infekcje wirusowe, aczkolwiek nie jest to wystarczające do postawienia trafnej oceny. Z wirusowym zapaleniem gardła jest nieco prościej, gdyż do jego rozpoznania wystarczy badanie przedmiotowe i wywiad lekarski. W diagnozowaniu anginy wirusowej bardzo przydatna jest skala Centora/McIsaaka, której parametry ułatwiają określenie patogenu odpowiadającego za anginę. W tym narzędziu diagnostycznym uwzględnia się wiek pacjenta oraz następujące objawy: gorączkę > 38 stopni C; brak kaszlu; powiększenie węzłów chłonnych; obrzęk i wysięk w kryptach migdałków. Według dzisiejszych standardów żaden objaw czy też zespół objawów nie są wystarczające do orzeknięcia o anginie bakteryjnej. Obecnie do rozpoznania zakażenia paciorkowcem zaleca się wykonanie morfologii lub badań mikrobiologicznych. Sprawdź również: Angina bakteryjna – objawy, metody leczenia Jak wygląda leczenie anginy ropnej, a jak wirusowej? Leczenie anginy ropnej oznacza wdrożenie antybiotyku. Paciorkowce beta-hemolizujące z grupy A (Streptococcus pyogenes), które najczęściej wywołują ostre zapalenie gardła, są bardzo wrażliwe na działanie penicyliny, toteż fenoksymetylopenicylina stanowi lek pierwszego rzutu. Gdy pacjent wykazuje nietolerancję na tę substancję leczniczą, w następnej kolejności przepisuje się cefadroksyl bądź preparaty z grupy makrolidów (klarytromycynę i azytromycynę). Antybiotykoterapia musi być prowadzona do końca, według zaleceń lekarza, nawet wówczas, gdy ustąpią wszystkie dolegliwości. Na infekcje wirusowe nie ma skutecznego leku, to choroby, które muszą minąć samoistnie. Zatem, jak leczyć anginę bez antybiotyku? Przede wszystkim terapią objawową. Takie działanie doraźne w żadnym razie nie skróci czasu trwania choroby, niemniej jednak z pewnością przyczyni się do złagodzenia jej uciążliwości. W postępowaniu objawowym zaleca się stosowanie farmaceutyków dostosowanych do rodzaju i miejsca występowania poszczególnych zmian chorobowych: na bóle głowy i gorączkę – paracetamol, naproksen, ibuprofen; na ból gardła – aerozole i pastylki na przykład na bazie benzydaminy, obecnej w składzie niektórych tabletek do ssania; na zmiany ropne w obrębie jamy ustnej i gardła – płukanki ziołowe bądź apteczne zawierające np. diklofenak; na katar i niedrożność nosa – preparaty obkurczające błonę śluzową w formie kropel, sztyftów, inhalatorów; na wzmocnienie odporności – suplementy witaminowe z witaminą C i rutyną. Dlaczego leczenie anginy ropnej bez antybiotyku jest niekorzystne? Angina bakteryjna bez włączenia antybiotyku jest możliwa, chociaż to kwestia wyboru. Na ogół, u pacjentów z anginą paciorkowcową, gorączka powinna ustąpić maksymalnie do 5. doby, a silny ból gardła w przeciągu tygodnia, nawet bez wdrożenia antybiotykoterapii. Dlaczego zatem na zakażenie bakteryjne przepisuje się te medykamenty? Otóż, jak potwierdzają badania, leczenie anginy ropnej bez antybiotyku nie jest korzystne ani dla stanu zdrowia pacjenta, ani kondycji całego społeczeństwa. Penicylina nie tylko skraca czas trwania choroby, lecz także przyspiesza ustąpienie gorączki i bólu gardła. Co więcej, wdrożenie antybiotyków minimalizuje ryzyko nawrotów choroby oraz jej powikłań (zapalenia ucha, zatok, ropnia okołomigdałkowego czy gorączki reumatycznej). Po zażyciu pierwszej dawki leku chory przestaje zarażać w przeciągu doby, a bierne nosicielstwo zostaje zredukowane. Znaczące z globalnego punktu widzenia jest to, że antybiotykoterapia w dużym stopniu przyczynia się do ograniczenia rozprzestrzeniania się choroby na całym świecie. Konkludując, chociaż da się wyleczyć anginę bez antybiotyku, nie jest to skuteczne, a tym bardziej odpowiedzialne. Dlatego też, kiedy pojawiają się pierwsze symptomy ostrego zapalenia gardła, należy umówić się do przychodni! Czytaj więcej: Angina opryszczkowa – objawy, leczenie M. Dziekiewicz, A. Radzikowski, Angina paciorkowcowa – zasady diagnostyki i leczenia, ,,Pediatria i Medycyna Rodzinna”, s. 141-149, 2016 [dostęp [w:] ,,Polish Scientific Journals Database”. Turkowiak M., Angina wirusowa czy bakteryjna – zapalenie gardła – leczenie, ,, [dostęp Jak pozbyć się anginy w nocy? Gargle z 1/4 łyżeczki (1,5 grama) soli kuchennej w 8 uncjach (237 mililitrów) ciepłej wody. Odpoczywaj, pij płyny, jedz miękkie pokarmy i przyjmuj środki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen (Advil, Motrin IB, inne) lub acetaminofen (Tylenol, inne), aby pomóc złagodzić objawy. Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest angina ropna? Angina ropna a migdałki Objawy anginy ropnej Jak poprawnie zdiagnozować anginę ropną? Przebieg anginy ropnej Izolacja podczas anginy ropnej Leczenie anginy ropnej Angina ropna - powikłania Angina ropna u dzieci Angina ropna a usunięcie migdałków Angina ropna u dorosłych Angina ropna - nosicielstwo Jak zapobiec anginie? Angina ropna a karmienie piersią Czy istnieje szczepionka na anginę ropną? Czym jest angina ropna? Angina ropna zaliczana jest do chorób zakaźnych, wywoływanych przez wcześniej wspomniane paciorkowce hemolizujące z grupy A. Jedną z przyczyn anginy ropnej mogą być również bakterie haemophilus influenzae oraz escherichia coli. Angina ropna przenosi się najczęściej drogą kropelkową. Dzieci mogą się nią zarazić w przedszkolu lub szkole, natomiast dorośli w komunikacji miejskiej lub w miejscach, gdzie jest duże skupisko ludzi. Do zakażenia może dojść też przez dotyk. Angina ropna a migdałki Migdałki podniebienne ułożone symetrycznie po lewej i prawej stronie gardła za łukami podniebnymi. Są traktowane jako jeden z elementów układu chłonnego gardła. Migdałki łączą się z systemem chłonnym człowieka poprzez sieć naczyń limfatycznych i krwionośnych. Obecność migdałków u zdrowego dziecka jest niemal niezauważalna, ponieważ mają wielkość ziarnka grochu. Wówczas, gdy dojdzie do infekcji gardła, migdałki są pierwszą barierą ochronną, która zatrzymuje bakterie i wirusy. Przekrwione i obrzmiałe migdałki zwiastują rozwijającą się anginę. Przeczytaj więcej: Mycie rąk może chronić przed wirusami. Jak robić to skutecznie? Objawy anginy ropnej Angina ropna, czyli zapalenie migdałków podniebiennych rozwija się zazwyczaj w przeciągu trzech dni. Objawy występujące podczas tej choroby są podobne do przeziębienia, występuje stan podgorączkowy, a migdałki są znacznie powiększone. Wówczas wystarczy odpoczynek, tabletki do ssania na gardło oraz ciepłe okłady na szyję. Podczas anginy ropnej błona śluzowa migdałków i gardła jest przekrwiona, występuje, biały nalot na języku i bolesne powiększenie węzłów chłonnych. W niektórych przypadkach występują wybroczyny na podniebieniu miękkim oraz czopy ropno-śluzowe. Angina wywołana przez wirusy prowadzi do stanu zapalnego w miąższu migdałków. Na ich powierzchni, w małych zagłębieniach nazywanych kryptami pojawia się żółtobiały nalot ropny. W pierwszym etapie choroby można go usuwać z migdałków za pomocą małej łyżeczki. Ten zabieg może wywołać odruch wymiotny. Po upływie około pięciu dni objawy choroby zaczynają stopniowo ustępować, poza osłabieniem oraz stanem podgorączkowym. Sprawdź więcej informacji na temat: Przewlekłe ropne zapalenie migdałków podniebiennych Jak poprawnie zdiagnozować anginę ropną? Podczas diagnozowania anginy ważna jest etiologia jej objawów. Rozpoznanie anginy i jej typów dokonywane jest zazwyczaj na podstawie kilku czynników. Pierwszym z nich jest miejsce zakażenia, gdzie wyróżniamy anginę migdałka gardłowego i anginę migdałka językowego. Drugim czynnikiem jest obraz kliniczny, do którego zaliczamy anginę rumieniową, anginę z wysiękiem ropnym, anginę z owrzodzeniem powierzchniowym oraz owrzodzeniem głębokim. Trzecim czynnikiem, na podstawie którego rozpoznajemy anginę, są cechy wywołujące chorobę. Zaliczamy do nich anginę o etiologii grzybiczej, bakteryjnej, wirusowej oraz nieinfekcyjnej. Jednak w praktyce lekarskiej najczęściej wyróżniamy anginę paciorkowcową, czyli bakteryjną oraz anginę wirusową - herpanginę. Rozpoznanie u pacjenta anginy bakteryjnej lub wirusowej jest trochę skomplikowane, ponieważ w obu przypadkach występuje duże podobieństwo symptomów. Angina ropna i jej objawy pojawiają się nagle, natomiast przy anginie wirusową bardzo łatwo pomylić ze zwykłym przeziębieniem. Mimo dostępnych metod i narzędzi 100-procentowe rozpoznanie zakażenia bakteryjnego jest trudne, jest możliwe tylko za pomocą strep-testu. Domowy test na anginę - ANGINA STREP A już dziś kup na Medonet Market. Jak najlepiej zdiagnozować anginę ropną? W tym przypadku najlepszą opcją będzie posiew wymazu z gardła lub migdałków na obecność bakterii Streptococcus pyogenes, czyli paciorkowca ropotwórczego. Wynik pozytywny wykrywany jest po 24 godzinach od pobrania badania. Wówczas konieczna jest antybiotykoterapia. Przeczytaj więcej: Czym różni się przeziębienie od anginy? Przebieg anginy ropnej Przebieg anginy ropnej od momentu zarażenia do inkubacji choroby wynosi około pięciu dni. Rozwój choroby jest dość nagły i gwałtowny. Wówczas pojawia się wysoka gorączka, bóle stawów i mięśni oraz dreszcze. Odczuwalny jest również obrzęk gardła, zwłaszcza podczas przełykania. Nierzadko mogą się pojawiać zaburzenia apetytu, wymioty lub trudności w oddychaniu. Wspomniana wcześniej wysoka gorączka zazwyczaj utrzymuje się w pierwszej fazie choroby. Ustępuje mniej więcej po czterech dniach. Towarzyszący anginie ropnej ból gardła powinien ustać w ciągu tygodnia. Angina ropna ze względu na swoją etiologię bakteryjną wymaga antybiotykoterapii, która trwa nie krócej niż 10 dni. Sprawdź więcej: Antybiotyki - rodzaje, działanie, zastosowanie i skutki uboczne Izolacja podczas anginy ropnej O ile warunki domowe na to pozwalają, osoba chora powinna się odizolować od innych do domowników. Okres zakażenia kończy się po ok. 24 godzinach od chwili przyjęcia antybiotyku. Warto w tym czasie zrezygnować z aktywności zawodowej. Dzieci przechodzące anginę ropną nie powinny uczęszczać do przedszkola ani szkoły. Im bardziej ograniczyć kontakty z drugą osobą, tym mniejsze ryzyko zakażenia. Leczenie anginy ropnej Anginę ropną najlepiej leczy antybiotykami. Im szybciej zostanie wprowadzone leczenie farmakologiczne, tym objawy anginy ropnej będą ustępować. Dzięki antybiotykoterapii w szybkim tempie ustępuje ból gardła, spada gorączka oraz zmniejsza się ryzyko powikłań. Antybiotyki powinny być przypisane w zależności od indywidualnych uwarunkowań pacjenta. Najlepszym lekiem jest fenoksymetylpenicylina, która skutecznie zwalcza bakterie paciorkowca. Penicylina cechuje się wysokim bezpieczeństwem, jest niedroga i mogą ją przyjmować kobiety w ciąży. Podczas leczenia bardzo szybko eliminuje objawy choroby. Niepowodzenia w leczeniu penicyliną mogą wynikać z obecności patogenów hamujących działanie leku, nosicielstwa bakteryjnego lub niestosowania się pacjenta do dokładnych zaleceń lekarza. Jeżeli pacjent jest uczulony na penicylinę, angina ropna może być leczona preparatami z grupy makrolidów (azytromycyna i klarytromycyna) lub cefadroksylem. Oprócz antybiotykoterapii podczas anginy ropnej wymagane jest leczenie objawowe. Wówczas lekarz przepisuje pacjentowi leki o charakterze przeciwbólowym, przeciwzapalnym oraz przeciwgorączkowym zawierające odpowiednią dawkę ibuprofenu lub paracetamolu. Aby szybko zwalczyć uciążliwe objawy anginy ropnej, warto też stosować leki z benzydaminą, które działają miejscowo oraz pastylki do ssania zmniejszające obrzęk i zaczerwienienie błon śluzowych gardła. Wskazane są również płukanki z rumianku oraz szałwii. Trzeba też pamiętać o systematycznej suplementacji witaminą C. Podczas leczenia anginy ropnej należy zadbać o dietę i przyjmowanie dużej ilości ostudzonych płynów tj.: herbata z miodem, cytryną i malinami albo napary z lukrecją i koprem włoskim, np. Throat Comfort Bio Yogi Tea, którą można w atrakcyjnej cenie kupić na Medonet Market. Czym charakteryzują się leki z benzydaminą? Przeczytaj: Benzydamina - występowanie, wskazania Angina ropna - powikłania Późne rozpoznanie anginy ropnej lub krótki proces leczenia może doprowadzić do groźnych powikłań. Jednym z nich jest ropień okołomigdałkowy lub pozamigdałkowy. Pojawia się on na skutek przejścia zakażenia migdałów na ścianę gardła. Wówczas ropa gromadzi się między torebką migdałka a ścianą mięśniową gardła. Tego typu powikłania mogą pojawić się, jeżeli infekcja zostanie źle rozpoznana lub dawka przyjmowanego leku jest niewystarczająca. Nieleczona angina ropna może doprowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek, którego rozwój następuje w ciągu 2-3 tygodni po przebytej anginie. Skutkiem kłębuszkowego zapalenia nerek jest znaczne upośledzenie tych organów, które może doprowadzić do ich niewydolności. Zlekceważenie objawów anginy może doprowadzić też do zapalenia ucha wewnętrznego, gorączki reumatycznej, zapalenia stawów oraz zapalenia mięśnia sercowego. Sprawdź więcej na temat: “Cichy i podstępny zabójca”, który niszczy nasze zdrowie. Jak rozpoznać niewydolność nerek? Angina ropna u dzieci W zależności stanu zdrowia dziecka angina ropna może przebiegać różnie. Warto pamiętać, że dzieci, które nie ukończyły 12 lat, nie mogą przyjmować jako leków przeciwgorączkowych salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy). Leki te mogłyby trwale uszkodzić wątrobę dziecka. Aby złagodzić ból powiększonych węzłów chłonnych, warto robić ciepłe okłady w okolicach szyi oraz płukać gardło naparem z szałwii lub tymianku. Na szybki powrót do zdrowia po przebytej anginie ma też wpływ rozdrobniona i lekkostrawna dieta i podawanie dziecku dużej ilości płynów. Dzieci z obniżoną opornością są narażone na nawroty anginy nawet co 2 tygodnie. Jeżeli infekcja nie ustępuje, najlepiej pobrać wymazy z gardła i wykonać posiew. Badania te pomogą ustalić, jaki szczep bakterii wywołuje anginę oraz dobrać odpowiedni antybiotyk. Jedną z metod wykrywających obecność bakterii paciorkowca jest oznaczenie przeciwciał tzw. ASO. Podczas anginy ropnej należy też wspierać układ odpornościowy dziecka poprzez stosowanie leków homeopatycznych. Wówczas zalecane jest leczenie klimatyczne, czyli pobyt w sanatorium. W przypadku nawrotów anginy lekarz rodzinny może wypisać skierowanie do laryngologa. Szczegółowe badania pomogą ustalić przyczynę nawrotów choroby. Lekarz laryngolog może rozważyć zabieg usunięcia migdałków u dziecka. Jak dostać się na turnus do sanatorium? Przeczytaj: Skierowania do sanatorium. Wszystko, co trzeba o nich wiedzieć Angina ropna a usunięcie migdałków Zabieg usunięcie migdałków podniebiennych, nazywany również tonsillektomią zalecany jest wtedy, gdy występuję ropień okołomigdałkowy oraz w przypadku pojawienia się krwotoczne zapalenie migdałków. Zabieg ten stosowany jest również, gdy migdałki podniebienne są przerośnięte i doprowadzają do bezdechu. Jeżeli angina paciorkowa wystąpiła minimum 7 razy w ciągu roku u dziecka, lekarz może rozważyć zabieg tonsillektomii. Usunięcie migdałków zalecane jest też przy zapaleniu węzłów chłonnych. Aby podjąć decyzję o zabiegu, lekarz powinien wziąć pod uwagę wiek pacjenta, skale powikłań po anginie, ewentualne korzyści zdrowotne, a przede wszystkim historię przebytych chorób. Jak wygląda zabieg usunięcia migdałków? Przeczytaj: Usuwanie migdałków - na czym polega i czy warto poddać się zabiegowi? Angina ropna u dorosłych Osoby dorosłe podczas anginy ropnej zmagają się najczęściej ze złym samopoczuciem, wysoką gorączką i przewlekłym bólem gardła. Bagatelizowanie objawów może doprowadzić do niebezpiecznych powikłań. Gorączka źle wpływa na układ krążenia, ponieważ przyspiesza rytm serca. Podwyższona temperatura ciała podnosi ciśnienie krwi, co jest niebezpieczne dla osób zmagających się z chorobami krążenia. Przeczytaj też: Choroby układu krwionośnego, krążenia Angina ropna - nosicielstwo U części pacjentów z anginą paciorkowcową, którzy nie wymagali leczenia farmakologicznego, objawy choroby mogą zniknąć już po kilku dniach. Mimo dobrego samopoczucia osoby te nadal są nosicielami bakterii paciorkowca. Okres “nosicielstwa” trwa nawet do kilku miesięcy i może odcisnąć piętno na organizmie. Bakterie paciorkowca umiejscowione są w migdałkach podniebiennych. Ich zadaniem jest pobudzanie układu chłonnego do produkcji przeciwciał, które w bliższej przyszłości mogą zaatakować układ sercowy lub nerki. Aby uniknąć powikłań po przebytej chorobie, zalecane jest wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych tj: OB, badania ogólne moczu, morfologia krwi i EKG. Jeżeli jesteśmy nosicielami paciorkowca, musimy uważać podczas upałów, ponieważ, gdy temperatura powietrza wzrasta (zwłaszcza okres letni i zimowy) najłatwiej zachorować. Wówczas należy unikać nagłych zmian temperatur np. podczas jedzenia lodów i picia schłodzonych napojów. Warto wystrzegać się też pomieszczeń klimatyzowanych i wentylatorów. Zapalenie migdałków podniebiennych może częściej występować u osób z krzywą przegrodą nosową, które muszę oddychać przez usta. W wyniku tego do gardła dostaje się nieoczyszczone powietrze, które zawiera liczne drobnoustroje i kurz. Angina ropna może też towarzyszyć niektórym chorobom zakaźnym, do których zaliczamy mononukleozę zakaźną i płonicę. Przeczytaj więcej na temat mononukleozy: Mononukleoza zakaźna - objawy, powikłania, leczenie Jak zapobiec anginie? Jak wiadomo, angina jest chorobą zakaźną, a do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. Jeżeli mamy do czynienia z osobą chorą lub nosicielem uniknięcie zarażenia jest bardzo trudne. Jednak warto profilaktycznie stosować się do kilku zasad. Żeby zapobiec zakażeniu anginą ropną, należy unikać kontaktu z osobą zarażoną oraz zachować zasady higieny osobistej (utrzymywać otoczenie osoby chorej w czystości oraz często myć ręce). Jednym ze sposób na uniknięcie anginy jest obserwacja organizmu podczas infekcji gardła. Trzeba wtedy obserwować, czy na ścianie gardłowej nie pojawia się nalot, obrzęk lub małe pęcherzyki oraz czy migdały nie są powiększone. Jeżeli jesteśmy podatni na choroby, trzeba odbudować swoją odporność, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Wzmocnienie odporności polega zazwyczaj na zdrowej diecie, która powinna być dostosowana do potrzeb indywidualnych. Ważna jest też regularna aktywność fizyczna, w tym długie spacery, jazda rowerem lub jogging. Jak wzmocnić odporność u dziecka? Przeczytaj: 10 sposób na wzmocnienie odporności dziecka Angina ropna a karmienie piersią Kobiety karmiące piersią, które chorują na anginę ropną, nie stanowią niebezpieczeństwa dla dziecka. Zarażenie niemowlaka za pośrednictwem mleka matki nie jest możliwe. Dziecko wraz z pokarmem matki pobiera przeciwciała, które wzmacniają jego organizm i niwelują ryzyko zakażenia. Biorąc pod uwagę sposób przenoszenia się anginy ropnej ryzyko zakażenia zawsze istnieje. Wtedy należy wybrać się do lekarza w celu przepisania antybiotyku, który jest bezpieczny i nie zagraża kobietom karmiącym, a tym samym dziecku. Przeczytaj też: Antybiotykoterapia podczas ciąży może sprzyjać rozwojowi astmy u dzieci Czy istnieje szczepionka na anginę ropną? Badania nad stworzeniem skutecznej i bezpiecznej szczepionki przeciwko anginie bakteryjnej, czyli przeciwko bakteriom ze szczepu S. pyogenes to proces długotrwały. Badania laboratoryjne prowadzone są od wielu lat, jednak do tej pory nie udało się znaleźć skutecznej, przeznaczonej do użytku komercyjnego szczepionki, która chroni przed anginą ropną. Czy warto się szczepić? Przeczytaj: Szczepienia - rodzaje, szczepienia obowiązkowe, niepożądane odczyny poszczepienne Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. angina ostry ból gardła migdałki zapalenie migdałków Ropne zakażenia skóry Ile razy ropna krosta, która pojawiła się szczególnie na twarzy, zepsuła nam dobry humory tuż przed ważną imprezą czy publicznym wystąpieniem? Ropne zmiany... Mirosław Jawień Angina – objawy, leczenie, powikłania Angina to inaczej ostre zapalenie gardła i migdałków, które jest konsekwencją zakażenia paciorkowcami – Streptococcus pyogenes. Blisko 90 proc. osób w czasie... Mirosław Jawień Przewlekłe ropne zapalenie migdałków podniebiennych Przewlekłe ropne zapalenie migdałków podniebiennych to dolegliwość, która jest złożonym procesem mającym różne postacie, a wywoływanym przez różne bakterie,... Eugeniusz Olszewski Ropne zapalenie gruczołów potowych dołu pachowego Ropne zapalenie gruczołów potowych dołu pachowego wywołane jest przez gronkowce, które wnikają do gruczołów potowych, powodując w nich i w otaczającej tkance... Marian Barczyński Ropne zapalenie gruczołu sutkowego Ropne zapalenie gruczołu sutkowego występuje niekiedy u noworodków, przeważnie jednak u karmiących matek – jako zapalenie połogowe, zwykle między 3. a 6.... Marian Barczyński Ropne choroby skóry Najważniejsze choroby bakteryjne skóry są wywołane przez paciorkowce, gronkowce lub mieszane zakażenia gronkowcowo-paciorkowcowe. Jadwiga Bogdaszewska-Czabanowska Ból gardła - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na ból gardła Ból gardła jest powszechną dolegliwością, która może mieć wiele przyczyn: od wirusów, przez infekcje i bakterie, a w niektórych przypadkach może to być nawet... Lek. Aleksandra Czachowska Angina u dzieci. Skąd bierze się popularne zapalenie migdałków i gardła? Angina to jedna z najpowszechniej występujących chorób wieku dziecięcego. Do częstych objawów należą ból gardła, gorączka, powiększone węzły chłonne oraz... Thonsilan - skład, wskazania, działanie, dawkowanie Thonsilan to suplement diety przeznaczony do łagodzenia objawów stanów zapalnych jamy ustnej i gardła. Thonsilan przeznaczony jest dla dzieci od 4. roku życia.... Bioparox – spray i zamienniki Lek Bioparox występuje w formie aerozolu i przeznaczony jest do leczenia infekcji oraz zapalenia dróg oddechowych o podłożu bakteryjnym. Lek ten w 2016 roku wraz... . 45 388 182 481 218 112 88 87

jak pozbyć się anginy