Podobnie jak w przypadku skrzydłokwiatów, efektowne są nie tylko pochwy kwiatostanu w postaci barwnego płatka w kształcie serca i kolby, ale i lancetowate liście. Przy pielęgnacji należy zwrócić szczególną uwagę na podłoże; powinno być próchnicze o odczynie lekko kwaśnym (pH 4,5-5,5).
Filodendron to rodzaj roślin pochodzących z południowej i środkowej Ameryki, do którego należy aż kilkaset gatunków. Z tego jako rośliny doniczkowe najczęściej uprawiane są dwa: filodendron pnący i filodendron czerwieniejący oraz ich odmiany. Zobacz jak wygląda uprawa i pielęgnacja filodendronów w mieszkaniu oraz jak poradzić sobie gdy w naszej domowej uprawie wystąpią choroby filodendronu, a także poznaj prosty sposób na rozmnażanie tych roślin. Filodendron czerwieniejący - Philodendron erubescens Filodendron - pielęgnacja, uprawa Filodendrony (Philodendron) są roślinami o dość specyficznych wymaganiach. Przede wszystkim, w odróżnieniu od wielu innych roślin doniczkowych, nie wymagają zbyt wiele światła. Przy zbyt sinym nasłonecznieniu ich liście łatwo ulegają poparzeniu, matowieją lub żółkną i mogą się odkształcać. Najlepsze do uprawy filodendronów są pomieszczenia z oknem od strony wschodniej lub zachodniej, choć rośliny te radzą sobie sobie też w pomieszczeniach z oknem od północy. Gdy światła jest za mało, pędy się wyciągają, a liście nie są tak intensywnie wybarwione. Wtedy filodendrona trzeba przestawić bliżej okna. Kolejnym bardzo ważnym elementem, jakiego wymaga właściwa pielęgnacja filodendrona, jest zapewnienie wysokiej wilgotności powietrza. W mieszkaniu można to osiągnąć poprzez częste zraszanie liści (najlepiej wodą odstałą bądź deszczówką).Temperatura uprawy filodendrona powinna wynosić od 18 do 25°C od wiosny do jesieni i od 15 do 18°C zimą. Należy dbać aby nigdy temp. nie spadała poniżej 12°C (dla niektórych odmian nie może spaść nawet poniżej 15°C). W okresie wzrostu rośliny należy regularnie podlewać i nawozić. Nawozimy co 7-10 dni stosując nawóz rozpuszczany w wodzie do podlewania. W nawożeniu filodendronów dobrze sprawdzają się nawozy mineralne do roślin o zielonych liściach, stosowane na przemiennie z nawozem organicznym, takim jak np. okres zimy zaprzestajemy nawożenia i ograniczamy podlewanie filodendronu, nie pozwalając jednak aby ziemia w doniczce przeschła. Cały czas trzeba natomiast pamiętać o utrzymaniu wysokiej wilgotności powietrza poprzez częste zraszanie liści filodendronu. Przesadzanie filodendronu jest konieczne co roku, w przypadku młodych roślin, zaś u starszych robi się to co 2-3 lata. Roślinom należy zapewnić ziemię próchniczą i przepuszczalną o odczynie pH 5,7 do 6,8. Przesadzanie roślin doniczkowych Przesadzanie roślin doniczkowych jest jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych. Trzeba je zazwyczaj wykonywać co roku w przypadku roślin młodych, u starszych wystarczy raz na kilka lat. Jaki jest najlepszy termin na przesadzanie, do jakiej ziemi przesadzać rośliny doniczkowe, jak dobierać doniczki do przesadzania oraz jak wykonać samą czynność przesadzania aby nie uszkodzić rośliny. Więcej... Rozmnażanie filodendrona można przeprowadzić wczesną wiosną (najlepiej w marcu) ucinając z pędu z korzeniami przybyszowymi sadzonki zawierające po 2-3 liście i ukorzeniając je w wodzie. Można też je ukorzeniać w lekkim podłożu (mieszanina torfu i piasku) w temp. 22-25°C (zazwyczaj wymaga podgrzewania). Trudno powiedzieć, która metoda jest lepsza. Najlepiej przygotować kilka sadzonek i część z nich spróbować ukorzenić w wodzie, a część w podłożu. Gdy sadzonki są ukorzenione, co może potrwać do kilku tygodni, można już je przesadzić w żyźniejsze podłoże, właściwe dla miarę wzrostu długie pędy filodendronu będą wymagać stosowania podpór w postaci np. bambusowych drabinek lub kratek pod pnącza doniczkowe. W naturze filodendrony często oplatają pnie drzew, wspinając się po nich ku górze. Niektóre odmiany filodendronu dobrze też wyglądają, jeśli ich pędom pozwolimy swobodnie opadać w dół. Filodendron pnący - Philodendron scandens Filodendron - gatunki i odmiany Spośród ogromnej liczby gatunków filodendronów, w uprawie doniczkowej, jako rośliny pokojowe, spotykane są: Filodendron pnący (Philodendron scandens) - jest to pnącze o długich, cienkich pędach z licznymi korzeniami powietrznymi. Liście w kształcie serc, ciemnozielone, osadzone na długich ogonkach. Filodendron czerwieniejący (Philodendron erubescens) - u tego gatunku liście są bardziej okazałe, w kształcie strzałkowate. Filodendron ten charakteryzuje się czerwonawym zabarwieniem pędów i ogonków liściowych, co stanowi jego atrakcyjny walor ozdobny. Z tego gatunku otrzymano wiele ciekawych odmian, jak np. 'Burgundy' o liściach czerwonych, 'Red Emerald' o czerwonych pędach i łuskach okrywających liście, 'Pink Princess' o liściach z różowymi przebarwieniami, czy stosunkowo mało wymagająca odmiana filodendronu czerwieniejącego 'Emerald Queen', która jest... całkowicie zielona! Filodendron Andrego (Philodendron andreanum) - gatunek dość podobny do filodendrona pnącego, z tym, że liście ma mocno wydłużone, a ich brzegi i unerwienie są jasno zielone. Choroby filodendronu - plamistość i odbarwienia na liściach Filodendron - choroby i szkodniki Zdecydowana większość problemów w uprawie filodendronu występuje w wyniku naszych zaniedbań i błędów w pielęgnacji. W wyniku za małej ilości światła, niskiej wilgotności powietrza, zalania systemu korzeniowego lub niedostatecznego nawożenia, może dojść do zamierania wierzchołków i opadania liści filodendronu. W wyniku tej choroby wierzchołki pędów żółkną, a z czasem brązowieją. Dolne liście żółkną i opadają, zaś po wyjęciu rośliny z podłoża, widać że korzenie gniją. Roślinę można uratować, jeżeli wyeliminujemy czynniki wywołujące chorobę. Bardzo często obserwowane jest też zasychanie liści filodendronu, objawiające się tym, że wierzchołki liści brązowieją, zasychają, a nekroza stopniowo obejmuje całe liście. Przyczyną tej choroby filodendronu jest nierównomierne podlewanie i dopuszczanie do przeschnięcia bryły korzeniowej. Stan rośliny się poprawi, gdy zaczniemy ją systematycznie podlewać. Znacznie więcej kłopotu mogą sprawić choroby filodendronu o podłożu infekcyjnym, wywołane przez grzyby, wirusy lub bakterie. Jeżeli na liściach filodendronu pojawiają się ciemnobrązowe, wodniste plamy, które szybko się powiększają, może to wskazywać na plamistość liści filodendronu, wywoływaną przez grzyby Colletotrichum gloeosporioides i Myrothecium roridum. Aby powstrzymać dalszy rozwój tej choroby filodendronu, roślinę należy podlewać bezpośrednio do podłoża, chore liście wyciąć i całą roślinę kilkakrotnie opryskać preparatami grzybobójczymi. Opryski trzeba wykonać co najmniej 3 razy w odstępach co 7-10 dni stosując naprzemiennie co najmniej dwa fungicydy, np. Brawo 500 SC (w stężeniu 0,2%) i Topsin M 500 SC (w stężeniu 0,1%).Plamistość obwódkowa filodendronu objawia się drobnymi żółtymi plamami na liściach. Plamy mają zapadnięty środek i czerwonawą obwódkę. Po zauważeniu objawów, należy wyciąć porażone części rośliny i obniżyć temperaturę powietrza, szczególnie jeśli sięga ona 25°C (zbyt wysoka temperatura nasila objawy choroby). Do oprysków można wykorzystać fungicydy takie same jak przy wyżej opisanej plamistości liści może zaatakować też bakteryjna plamistość liści filodendronu, w przypadku której plamy na liściach są okrągłe lub nieregularne, wodniste, ciemnobrązowe do czarnych, z żółtą obwódką wokół. Liście z plamami należy wycinać, a całe rośliny opryskać preparatem Miedzian 50 WP w stężeniu 0,2%. Plamistość liści filodendronu może mieć też podłoże wirusowe (wirus TWSV). Wówczas plamy są drobne ale bardzo liczne, żółtawe, chlorotyczne. Zawirusowaną roślinę trzeba niestety wyrzucić. Ze szkodników roślin doniczkowych na filodendronach najczęściej pojawiają się szkodniki z grupy czerwców - wełnowce i miseczniki, z którymi można walczyć preparatem Provado Plus AE. Oprysk należy 2-3 razy powtórzyć co dwa tygodnie. Czasem spotykane są też wciornastki. O ich występowaniu mogą świadczyć rozległe, srebrzystobiałe plamki i zniekształcenia liści, a w walce z tymi szkodnikami pomoże nam preparat Fastac 100 EC. Oprysk trzeba wykonać dwukrotnie w odstępie 7-10 dni. Przeczytaj również: Bluszcz doniczkowy - pielęgnacja, rodzaje, choroby Bluszcz jest popularną rośliną doniczkową. Przekonaj się jak prosta jest pielęgnacja tego dekoracyjnego pnącza. Poznaj jakie są rodzaje bluszczu i czym się charakteryzują. Bluszcz to bardzo dekoracyjna i niedroga roślina, która nadaje się do każdego wnętrza. W poniższym artykule dowiesz się najważniejszych informacji o pielęgnacji i rodzajach bluszczu doniczkowego. Więcej... Dipladenia, Mandevilla - uprawa, rozmnażanie, zimowanie Dipladenia lub inaczej Mandewilla to ozdobna roślina pnąca o pięknych kwiatach i błyszczących liściach. Uprawiać Dipladenię można we wnętrzach, na tarasach lub w oranżeriach. Pielęgnacja tej rośliny nie jest trudna, trzeba tylko pamiętać o kilku ważnych zasadach. Dowiedz się jakiego podłoża potrzebuje, jak często trzeba ją podlewać i kiedy należy ją rozmnażać. Oto wszystko co trzeba wiedzieć o uprawie dipladenii. Więcej... Cissus australijski i rombolistny - pielęgnacja, choroby Cissus australijski i cissus rombolistny to dwa najczęściej spotykane w uprawie doniczkowej gatunki roślin należących do rodzaju Cissus. O popularności tych pnączy zdecydowały ich walory ozdobne oraz stosunkowo łatwa pielęgnacja. Poznaj możliwości uprawy cissusa, dowiedz się jak wygląda pielęgnacja cissusa w uprawie doniczkowej oraz jak zwalczać choroby zagrażające cissusowi. Więcej... Opracowano na podstawie: Opracowano na podstawie: K. Mynett, Rośliny doniczkowe w mieszkaniu, Chemil, W-wa 1990, s. 117-118; G. Łabanowski, L. Orlikowski, A. Wojdyła, Jak pielęgnować rośliny doniczkowe - choroby i szkodniki, Multico. W-wa 2011, s. 160-163. Fot. ©haliso, oraz Daderot, zdjęcie dostępne jako własność publiczna, źródło: Wikimedia Commons.
Fiołek afrykański, jak bywa nazywana często sępolia, potrzebuje przede wszystkim wyrównanej temperatury. A powinna się ona wahać między 18ºC i 25ºC. Dla pełnego kwitnienia idealny jest przedział od 20ºC do 24ºC. Najlepiej, kiedy jest bardzo jasno, ale promienie słonecznie nie padają bezpośrednio na roślinę. Jeśli dołoży
Kwiaty doniczkowe zwisające kwitnące na taras i balkonKwiaty doniczkowe zwisające są też świetnym uzupełnieniem stylizacji balkonu. Pojemniki z roślinami tego typu można podwiesić przy zadaszeniu balkonu lub na barierce i w efekcie uzyskasz efektowną ozdobę swojego zewnętrznego salonu. Na jakie gatunki warto postawić?PelargoniaJedna z najpopularniejszych roślin balkonowych, która w okresie kwitnienia gęsto pokrywa się różowymi, czerwonymi, białymi lub fioletowymi kwiatami. W odmianie zwisającej pędy rośliny opadają swobodnie poza doniczkę, tworząc dekoracyjną kaskadę liści i ważne, to jeden z tych zwisających kwiatów doniczkowych, który cechuje się bardzo łatwą uprawą. Wystarczy, że zapewnisz roślinie słoneczne stanowisko, regularne podlewanie i w okresie kwitnienia będziesz zasilać podłoże za pomocą nawozu do roślin balkonowych. SurfiniaObok wspomnianej wcześniej pelargonii, surfinia to zdecydowanie jedna z najefektowniejszych roślin, jakie wykorzystujemy w stylizacji balkonów lub tarasów. Surfinia to roślina o pokroju zwisającym, którą wyróżniają dość grube i mięsiste liście, ale przede wszystkim pięknie uformowane i intensywnie kolorowe nie jest trudna w pielęgnacji, ale ma pewne wymagania. To przede wszystkim słoneczne stanowisko, lekkie i przepuszczalne podłoże oraz systematyczne podlewanie, zwłaszcza w okresie upałów – surfinia jest wrażliwa na przesuszenie ziemi w doniczce. FuksjaTa piękna roślina o różowo-fioletowych kwiatach zasługuje na szczególną uwagę, jeśli szukasz kwiatów doniczkowych zwisających na balkon lub taras. Odpowiednim dla niej stanowiskiem będzie częściowo zacienione miejsce, gdzie nie dociera bezpośrednie elementem w uprawie fuksji jest wykonanie warstwy drenażowej w doniczce, ponieważ roślina jest wrażliwa na zbyt dużą wilgotność podłoża. Ponadto konieczne jest systematyczne zasilanie podłoża nawozem, aby bujnie kwitła. Autorka: Kamila Zalińska-Woźny
Osiąga 30 cm wysokości i 20 cm szerokości. W ciągu roku jej pędy przyrastają tylko 12-15 cm. Liście Małe, o długości ok. 2-3 cm, zgrubiałe, kształtu lancetowatego, błyszczące, wyrastające naprzeciwlegle. Kwiaty Zebrane po 12-15 w baldachowate kwiatostany. Kwiaty małe i mięsiste, w kształcie gwiazdkowate, białe z czerwonym
Liście tego krzewu są bardzo podobne do klonu. Jednak roślina należy do rodziny Malvov i nie jest nawet dalekim krewnym klonu. abutilone pojawił się stosunkowo niedawno jako kwiat wewnętrzny. W naturze rośnie tylko w tropikach: Afryce, Azji Południowej, Ameryce Łacińskiej. Ludzie często nazywają to klonem wewnętrznym lub kwitnącym, ale z botanicznego punktu widzenia jest to błąd. Letni mieszkańcy domowi chętnie sadzą latem abutilon na działkach, a jesienią wprowadzają go do mieszkania w mieście. Możesz go rozpoznać po następujących charakterystycznych znakach: owłosione liście, wydłużone lub w kształcie serca; kwiaty w kształcie dzwonka. Abutilone rośnie dziko w południowych regionach Roślina kwitnie od kwietnia do października. Dzwony mogą mieć różne kolory: żółty, pomarańczowy, jaskrawoczerwony. Ten niezwykły kwiat z liśćmi klonu jest znany pod różnymi nazwami. Oficjalna nazwa rośliny o liściach przypominających klon to abutilone. Są też inne ludowe. Najczęściej ten kwiat nazywa się klonem, dodając różne przymiotniki: W zależności od rodzaju i odmiany kolejka linowa może mieć inny kolor Mniej popularną nazwą jest kolejka linowa, wywodząca się z jej mocnej trzonu. Uwaga! „Kanatnik” to dosłowne tłumaczenie z języka indyjskiego. Kwiat jest tak nazywany, ponieważ w Indiach i innych krajach Azji Południowej od czasów starożytnych jego twarde liście i łodygi były używane do robienia sznurków, sznurów, szorstkiego płótna. Abutilon otrzymał popularny przydomek “ kolejka linowa ” za mocne włókna tworzące łodygę Istnieje wiele roślin z liśćmi klonu, które są sztucznie hodowanymi gatunkami abutilon. Istnieje 110 znanych hybryd i odmian. Najpiękniejsze to: Większość odmian kwitnie od trzeciej dekady kwietnia do pierwszej dekady września. W ostatnim czasie odmiana hybrydowa Belle Vue cieszy się dużą popularnością wśród krajowych kwiaciarni. Wysokość dorosłej rośliny sięga dwóch metrów, a jasne dzwony zachwycają oko różnymi kolorami. Jedyną wadą jest to, że roślina wymaga częstego przycinania w celu prawidłowego ukształtowania korony. Egzotycznym miłośnikom udało się również docenić oryginalność odmiany Tiger Eye. Pomarańczowe kwiaty w kształcie latarki ozdobione są cienkimi czerwonymi paskami, które wyglądają bardzo pięknie. Każda latarka ma swój niepowtarzalny wzór wdzięcznych żyłek. Uwaga! Najbardziej bezpretensjonalnym rodzajem abutilonu jest Julia. Ta odmiana będzie dobrze rosła nawet na zacienionym parapecie ze słabym podlewaniem. Juliet zaczyna kwitnąć około sześciu miesięcy po posadzeniu z nasion. W warunkach naturalnych najpopularniejszym typem kolejki linowej jest odmiana Chitendeni, która rośnie w Ameryce Południowej. Główne cechy gatunku: potężne gałęzie, duża liczba pędów; wysokość dorosłej rośliny może sięgać trzech metrów; okrągłe, duże, ciemnozielone liście z miękkim meszkiem na grzbiecie; okrągłe pomarańczowe kwiaty z cienkimi, jaskrawoczerwonymi paskami. Zewnętrznie gatunek ten przypomina oko tygrysa, ale kwiaty są szerzej otwarte, a ich średnica jest nieco większa. Najpopularniejsze typy wnętrz to: Najwygodniejsze sposoby rozmnażania po linie to nasiona i sadzonki. Pierwsza metoda jest bardziej pracochłonna. Istnieje jednak kilka odmian o cętkowanych liściach, które można rozmnażać wyłącznie przez sadzonki. Ten żywy kwiat z liśćmi przypominającymi klon natychmiast poprawia nastrój, dlatego często znajduje się w biurach i salonach. Opis abutilone: dziki i domowy Domowy kwiat gerbera – opieka domowa Dziki klon nie występuje . Ale kwiaty w pomieszczeniach z liśćmi wyglądającymi jak klon są bardzo popularne. Często są wybierane jako prezent w sklepach z roślinami ozdobnymi. Główną różnicą między dziko rosnącą kolejką linową a kolejką domową jest jej duża wysokość (do 3 m) i dłuższe kwitnienie. Reszta dzikich gatunków praktycznie nie różni się wizualnie od udomowionych. Kanatnik zakochał się w krajowych hodowcach kwiatów za następujące charakterystyczne cechy: duże, szeroko otwarte kwiaty do 6 cm średnicy z wdzięcznymi żyłkami; miękkie, puszyste w dotyku liście, bardzo podobne do klonu; Wśród gatunków żyjących w pomieszczeniach są krasnale i prawdziwe olbrzymy. Najpiękniejsza odmiana karła, abutilon Bella, jest zwarta, ma tylko 30 cm wysokości. Pełne wdzięku kwiaty w kształcie odwróconego kieliszka z aksamitnymi krawędziami. Przyjemne w dotyku płatki mogą mieć różne kolory: od różowego, żółtego, pomarańczowego do głębokiego bordo lub krwistej czerwieni. Uwaga! Innym popularnym gatunkiem karłów jest kolejka linowa Savitsky. Kwitnie raczej słabo, ale hodowcy uwielbiają go za bezpretensjonalność i zdolność dostosowania się do każdych warunków. Małe kwiaty przypominają czeremchę. Najczęściej krajowi hodowcy kwiatów wybierają abutilon w paski jako roślinę doniczkową. Rośnie szybko, a kwiaty długo nie opadają. Jest to najczęstszy rodzaj rośliny wewnętrznej podobnej do klonu . Obfite podlewanie należy łączyć z regularnym spulchnianiem gleby Lista podstawowych czynności pielęgnacyjnych obejmuje: usuwanie suszonych kwiatów w okresie kwitnienia; nawożenie nawozami do roślin domowych. Uwaga! Jeśli zima jest mroźna, zaleca się zmniejszenie częstotliwości podlewania przed nadejściem ciepła, w przeciwnym razie roślina może nie kwitnąć. Z braku lub nadmiaru wilgoci w kolejce liście mogą wysychać i odpadać. Eksperci zalecają ochronę kwiatu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Kolejka dobrze rośnie w cieniu, ale na południowym oknie. W maju – sierpniu, kiedy kwitnie abutilone, lepiej jest wynieść roślinę na balkon lub taras zewnętrzny. Również klon domowy będzie dobrze się czuł w letnim domku wśród traw, w cieniu drzew owocowych. Aby klon wewnętrzny wyglądał pięknie, należy regularnie zwracać uwagę na formowanie korony. Cięcie należy przycinać dwa razy w roku, w kwietniu i październiku. Aby krzew był zwarty, musisz usunąć wszystkie gałęzie, pozostawiając jedną łodygę. Jeśli chcesz mieć rozłożyste drzewo, uszczypnij młode pędy z góry. Podczas przycinania usuń wszystkie wysuszone, zdeformowane kwiaty i liście, a także pędy zaatakowane przez szkodniki lub choroby. Kolejka linowa często cierpi z powodu inwazji mączlików i przędziorków. Aby pozbyć się szkodników, możesz użyć wody z mydłem lub komercyjnie produkowanych środków owadobójczych. Czasami w pomieszczeniach liście klonu nieoczekiwanie zaczynają żółknąć i zwijać się w rurkę, a pędy wysychają na końcach. W takim przypadku zaleca się codzienne zwiększanie podlewania i spryskiwanie liści wodą z butelki z rozpylaczem w celu uzyskania dodatkowej wilgoci. Jeśli gleba w doniczce jest sucha, doniczkę należy umieścić w misce wypełnionej ciepłą wodą na pół godziny. Ten środek pomoże pilnie ożywić kolejkę linową. Wiosną zaleca się przeszczepienie do bardziej przestronnego pojemnika. Optymalna częstotliwość przesadzania dojrzałych roślin to raz na trzy lata. Wlej wrzącą wodę na nowy garnek, aby zabić wszystkie bakterie i wirusy. Na dole umieszcza się warstwę drenażową, a następnie przykrywa się ją glebą na kwiaty w pomieszczeniach. Abutilon jest ostrożnie wyjmowany ze starego naczynia, przenoszony do nowego, przykrywany ziemią i obficie podlewany. Wcześniej musisz uważnie przyjrzeć się korzeniom rośliny. Jeśli nie urosły dużo, zaleca się odłożyć przeszczep do jesieni, do końca kwitnienia. Uwaga! Nasiona do sadzenia wysiewa się w pojemnikach z piaskiem i torfem w drugiej dekadzie marca. Głębokość siewu wynosi 6-9 mm. Pojemniki należy przykryć pokrywką lub folią, aby uzyskać efekt cieplarniany. Sadzonki należy spodziewać się za miesiąc. Roślina kwitnie po raz pierwszy około sześciu miesięcy po posadzeniu. Przed siewem zaleca się umieszczenie nasion klonu wewnętrznego w naczyniu z wodą. Pływające nasiona nie wykiełkują, więc można je wyrzucić. Do sadzenia wybiera się największe nasiona. Aby kiełkowanie było wysokie, temperatura powietrza musi osiągnąć 22-27 ° C. Jeśli gleba wyschnie, możesz spryskać ją ciepłą wodą. Aby abutilone długo cieszył się swoim kwitnieniem, musi być uprawiany w ciepłym pomieszczeniu na jasnym, przestronnym parapecie. Można go sadzić w domu, w biurze lub w zimowej szklarni. Najważniejsze to częściej podlewać południowego „gościa”, a na pewno podziękuje mu za opiekę dużymi, jasnymi kwiatami. Jeśli lato jest upalne, klon doniczkowy będzie dobrze rosnąć na balkonie lub w letnim domku.
syngonium auritum – to prawdziwy rarytas wśród zroślich. Ta odmiana jest niezwykle rzadka, a jej liście mają podłużny kształt i są ciemnozielone; syngonium podophyllum – znane też jako syngonium stopowcowe – to bardzo powszechna odmiana zroślichy, która podbiła serca miłośników roślin doniczkowych.
Start Ogród Kwiaty kwitnące zimą… W mroźną zimę ciesz się urokiem i zapachem kwiatów doniczkowych. Sprawdź, które z nich kwitną o tej porze i wprowadź miły nastrój do swojego wnętrza. Przedstawiamy popularne i proste w pielęgnacji kwiaty, kwitnące zimą. Sprawdź i wybierz swój ulubiony! #1 Cyklamen perski To bardzo popularny i lubiany kwiat doniczkowy, który kwitnie w sezonie zimowym. Kształt liści cyklamenu perskiego intryguje… Zazwyczaj przypominają one kształt serca lub nerki, a pokryte są wzorem, który swą strukturą nawiązuje do marmuru. Płatki kwiatów natomiast od dołu są zrośnięte, a od góry oddzielają się od siebie. Występują w różnych kolorach, ale najczęściej można je spotkać w odcieniu łososiowym. Inne barwy tego kwiatka to: czerwień, fiolet oraz biel. Sprawdź, jak pielęgnować te piękne kwiaty…: Cyklamen perski: roślina doniczkowa kwitnąca zimą. #2 Kalanchoe (żyworódka) Roślina ta przywędrowała do nas z Madagaskaru. Najczęściej występuje w kolorze różowym, czerwonym oraz żółtym. W sklepach można spotkać zarówno miniaturki, jak i okazy o pełnych rozmiarach. Maksymalna wysokość rośliny wynosi 25 cm. Zobacz, jak pielęgnować tę roślinę: Kalanchoe w doniczce – zimowa dekoracja kwiatami. #3 Storczyk Phalaenopsis To najczęściej spotykany storczyk w naszych domach. Wyróżniamy około 50 gatunków tego kwiatu. Z łatwością można go zakupić w kwiaciarni lub w sklepie ogrodniczym. Roślina ta ma ciemnozielone, owalne liście. Zdarzają się również liście o zabarwieniu marmurkowatym. Pędy kwiatowe natomiast wyrastają między liśćmi. Kwiaty tej rośliny mogą pojawiać się przez cały rok. #4 Fiołek afrykański… …zwany również Saintpaulia osiąga do 25 cm wysokości. To jedna z najpopularniejszych roślin doniczkowych. Liście tej rośliny są mięsiste i pokryte delikatnym włosiem. Najczęściej można ją spotkać w kolorze: fioletowym, różowym, białym i błękitnym. Zdarzają się również dwukolorowe egzemplarze. Sprawdź, jak zadbać o tę roślinę…: Rośliny w domu: fiołek afrykański w doniczce. #5 Anturium To bardzo elegancka roślina, której pielęgnacja nie należy do najłatwiejszych. Posiada długie pędy, a na szczycie każdego z nich znajduje się jasna kolba, otoczona kwiatem w kształcie serca lub nerki. Zazwyczaj kwiat ten jest czerwony i lśniący. Jednak można również spotkać białą lub różową odmianę. Koniecznie sprawdź, jak pielęgnować tę wymagającą roślinę: Rośliny egzotyczne: wymagające i piękne Anturium. Dodane przez: Kamila Klepacka Obejrzyj galerię zdjęć Salon Witaj gościuz Zainteresują Cię te tematy: ogród
Niektóre rośliny zrzucają najstarsze liście, zastępując je młodymi. Tak się dzieje w przypadku żółknięcia liści juki. Kiedy liście u podstawy żółkną i usychają, w tym czasie roślina wypuszcza nowy pióropusz liści na szczycie pędu. Jest to naturalny proces i nic nie trzeba z nim robić.
W ojczyźnie pochodzenia pędy hoi różowej osiągają kilka metrów długości Hoja różowa (Hoya carnosa) to atrakcyjne pnącze o ozdobnych liściach i kwiatach. Pasuje do różnych wnętrz: od tradycyjnych po nowoczesne. Jest względnie łatwa w uprawie. Odpowiednimi zabiegami można sprawić, że obficie zakwitnie, nawet dwa razy w roku! Jak pielęgnować hoję? Hoja różowa (Hoya carnosa) to silnie rosnące pnącze pochodzące w Azji. W ojczyźnie pochodzenia jej pędy osiągają kilka metrów długości. W uprawie doniczkowej jest zazwyczaj mniejsza. Jakie są największe atuty tego dekoracyjnego pnącza? Hoja różowa – walory dekoracyjne Hoja ma grube, skórzaste, błyszczące liście. Są jajowate, a przy tym ostro zakończone. Wyrastają naprzeciwlegle na pędach, po dwa. Są pokryte woskowatym nalotem. Kwiaty hoi są gwiazdkowate, mięsiste. Mają białą, różową lub łososiową barwę. Wydzielają intensywny, słodki zapach. Termin kwitnienia hoi jest zróżnicowany. Najbardziej prawdopodobne jest dwukrotne kwitnienie w ciągu roku – w czerwcu i we wrześniu. Kwiaty wydzielają kleiste krople cieczy - „rosę”. Na pędach widoczne są korzenie przybyszowe. Pnącza w domu. Rośliny pnące do mieszkania >>> Autor: GettyImages Hoja kerri ma liście w kształcie serca Inne gatunki hoi W uprawie spotyka się też hoję piękną (Hoya bella). W porównaniu z hoją różową jest delikatniejsza (z wyglądu), ma mniejsze, węższe, ostrej zakończone liście. Oryginalnym wyglądem charakteryzuje się hoja kerri (Hoya kerri), która ma liście o kształcie serca. Wymagania i pielęgnacja są podobne. Hoja - najważniejsze wymagania uprawowe Światło. Hoja lubi miejsca widne, ale z dużą ilością światła rozproszonego. Młode egzemplarze można ustawiać na parapecie (szybki przyrost) okna wystawy północnej lub wschodniej, starsze zazwyczaj uprawia się w pewnym oddaleniu, w wiszących donicach lub kwietnikach. Nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia, w takich warunkach szybko dochodzi do poparzenia liści. Natomiast w dużym zacienieniu utrzymuje się, pozostaje atrakcyjna, ale nie kwitnie, a czasem prawie całkowicie przestaje rosnąć. Zdarza się wtedy, że w ciągu kilku lat wyrastają zaledwie 1-2 liście. Podłoże. Roślina preferuje żyzne, próchnicze podłoża. Do uniwersalnej ziemi można dodać odrobinę gliny. Na dnie donicy powinno się wysypać warstwę drenażową. W przypadku wiszących donic i kwietników najlepiej wybrać lekki drenaż, np. perlit lub keramzyt. Wilgotność i temperatura powietrza. Hoja dość dobrze znosi niską wilgotność powietrza. Pomimo tego warto ją regularnie zraszać od wiosny do jesieni (poza okresem kwitnienia). Nie lubi przeciągów. Przez większość roku dobrze sobie radzi w temperaturze pokojowej, zimą woli ochłodzenie (ok. 16°C). Kwiaty doniczkowe a wilgotność powietrza. Jak zwiększyć wilgotność powietrza >>> Autor: GettyImages Hoja jest dość odporna na krótkotrwały niedobór wody Hoja - pielęgnacja rośliny Podlewanie hoi powinno być umiarkowane. Zwykle wystarczy raz w tygodniu (od wiosny do jesieni), rzadziej zimą. Częściej podlewa się ją w czasie kwitnienia oraz w okresie upałów. Hoja jest dość odporna na krótkotrwały niedobór wody. Nie powinno się jednak dopuszczać do marszczenia liści. Bardziej szkodliwy jest nadmiar wody – zalewanie bryły korzeniowej. Wtedy szybko dochodzi do żółknięcia liści. Wodę do podlewania i zraszania najlepiej odstawić na dobę. Nawożenie hoi. Od wiosny do jesieni roślinę warto nawozić co 3-4 tygodnie nawozami ze zwiększoną dawką potasu i fosforu (mogą być dla roślin kwitnących). Jednorazowe dawki powinny być jednak o połowę niższe od tych zalecanych przez producenta. Czyszczenie liści hoi. Zakurzone liście można czyścić wilgotną szmatką. Nabłyszczanie to kwestia sporna, teoretycznie można to robić, ale rzadko (raz na kilka miesięcy). Kwitnienie hoi. Jeśli hoja pomimo dobrych warunków nie chce kwitnąć, można zastosować pewien „trick”. Trzeba podwiązać jej pędy, np. sznurkami tak, by światło dochodziło do nich z każdej strony. To pobudza kwitnienie. Pnącze można prowadzić luźno, na palikach lub sznurkach. Przesadzanie hoi. Hoję różową przesadza się zwykle co 2-4 lata. Kolejna donica powinna być nieznacznie większa od poprzedniej. Przesadzanie roślin doniczkowych: kiedy i jak przesadzać rośliny doniczkowe >>> Rozmnażanie hoi. Hoję różową łatwo można rozmnażać przez ukorzenianie sadzonek wierzchołkowych. Można od razu sadzić je w podłożu. Pozostałe hoje trudniej się ukorzeniają – warto wcześniej umieścić je w pojemniku z wodą. Hoje to atrakcyjne dekoracje wnętrz ozdobne przez cały rok. Ich egzotyczny wygląd, obfite kwitnienie i oryginalny wygląd kwiatów sprawiają, że są to gatunki pożądane przez wielu miłośników kwiatów. Lepiej nie ustawiać hoi w sypialni, gdyż silny zapach kwiatów może przeszkadzać w spokojnym zaśnięciu i pogarszać jakość snu. Jak mądrze kupować rośliny doniczkowe Kwitnące rośliny doniczkowe. Czy rozpoznasz wszystkie? Pytanie 1 z 7 Jaka to roślina? anturium skrzydłokwiat dalia Czy artykuł był przydatny? Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań. Jak możemy to poprawić? Nasi Partnerzy polecają Więcej z działu - Rośliny Pozostałe podkategorie NOWY NUMER W najnowszym Muratorze przeczytasz o: elewacjach, tynkach i gładziach, ogrzewaniu na biomasę, grzałkach do pomp ciepła, domach z drewna, gliny i słomy, projektach domów z kilkoma tarasami, ogrodzeniach na działkę rekreacyjną Czytaj Murator ONLINE już od 1 zł za pierwszy miesiąc
Anturia może mieć liście długie na 40 cm i metrowe łodygi kwiatowe. Właściwym kwiatem nie jest (w zależności od odmiany) biały, różowy albo czerwony liść, ale otoczona przez niego wydłużona kolba. Na tej kolbie zebrane są niepozorne, małe, obupłciowe kwiatki. W dobrych warunkach kwiaty mogą pojawiać się przez cały rok.
Start Ogród Anturium. Jak pielęgnować tę roślinę? Anturium to niezwykły kwiat doniczkowy, który zachwyca barwnymi kwiatkami w kształcie serca. Nazwa rośliny pochodzi od greckich słów: „anthos” – „kwiat” i „oura” – „ogon”. Co ciekawe anturium doczekało się kilku nazw poetyckich, takich jak: „kwiat flamingów” i „serce Hawajów”. Kwiaty tej rośliny utrzymują się nawet przez sześć miesięcy. Ważna jest jednak ich prawidłowa pielęgnacja. Zastanawiasz się, jak dbać o tę roślinę? Oto kilka wskazówek… Pochodzenie i odmiany rośliny Anturium pochodzi z terenów Ameryki Środkowej i Południowej. Do Polski roślina ta trafiła w larach 60. XX wieku. Uważana za bardzo elegancki kwiat, ma sporą rzeszę swoich zwolenników. Chętnie uprawiana w doniczkach, ale nie tylko. Często można spotkać ją we flakonach, jako kwiat cięty. W warunkach domowych uprawiane jest anturium Andrego. Jego wysokość osiąga nawet do 90 cm wysokości. Liście tej odmiany mają sercowaty kształt. Równie popularną odmianą jest odmiana anturium Scherzera. Kwiaty i liście tej odmiany są nieco mniejsze. Stanowisko i temperatura Roślina ta lubi jasne miejsca, ale nie bezpośrednio na słońcu. Co ważne, anturium lubi ciepło. Warto więc zapewnić roślinie temperaturę powietrza wahająca się pomiędzy 18 a 20 stopniami Celsjusza. W okresie grzewczym pamiętać należy, aby roślina nie miała bezpośredniego kontaktu z grzejnikiem. Podlewanie i nawożenie Anturium pochodzi z wilgotnych lasów tropikalnych, dlatego należy zapewnić roślinie wystarczającą ilość wody. Ważne jest jednak to, aby podlewać roślinę wówczas, kiedy jej podłoże będzie suche. Najlepiej więc podlewać ją raz w tygodniu. W okresie wzrostu (czyli od marca do września) regularne nawożenie anturium jest równie ważne. Najlepiej użyć do tego płynnego nawozu organicznego. Preparat ten rozcieńczamy z wodą. Co ciekawe, anturium jest bardzo wrażliwe na zasolenie, dlatego nawóz rozcieńczamy dwukrotnie bardziej, niż podano na opakowaniu. O czym warto jeszcze pamiętać? Aby liście i kwiaty rośliny były błyszczące, warto regularnie wycierać z nich kurz. Co dwa miesiące można używać także specjalnego nabłyszczacza do liści. Pamiętaj też o regularnym usuwaniu suchych kwiatostanów i przekwitłych liści. Dodane przez: Kamila Klepacka Obejrzyj galerię zdjęć Salon Witaj gościuz Zainteresują Cię te tematy: ogród
. 412 237 345 157 55 124 401 414
kwiat doniczkowy liście w kształcie serca
