(II CR 415/74, L.) Sąd Najwyższy uznał, że dla ustalenia odpowiedzialności za zakażenie w trakcie pobytu w szpitalu wystarczające jest udowodnienie złego stanu sanitarnego placówki, który stwarzał prawdopodobieństwo takiego zakażenia, nierealne jest stawianie przed poszkodowanym wymogu ścisłego udowodnienia, jakimi drogamiCzy nowa definicja sepsy pomaga w rozpoznaniu? Posłuchaj wypowiedzi konsultanta krajowego w dziedzinie chorób zakaźnych prof. Andrzeja Horbana nagranej w styczniu 2018 roku w Krakowie podczas Konferencji Współczesne problemy chorób zakaźnych. W Krakowie o sepsie Pierwsze „Spotkania Kliniczne mikrobiologów i farmaceutów klinicznych z pediatrami” poświęcono problematyce sepsy. Konferencję zorganizowano 15 listopada w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie z inicjatywy Zakładu Mikrobiologii USDK. Hipotensja zwiększa ryzyko zgonu w sepsie Do oceny zależności między hipotensją a ryzykiem zgonu, AKI i uszkodzenia mięśnia sercowego wykorzystano model regresji logistycznej. Główny punkt końcowy (śmiertelność szpitalną) oceniano na podstawie statusu w dokumentacji wypisowej pacjenta. Sepsa - śmiertelne zagrożenie Sepsa jest jednym z głównych zagrożeń zdrowotnych XXI wieku. Powszechnie utożsamia się ją z zakażeniem typowo szpitalnym i głównie dotyczącym osób dorosłych, w tym starszych. Tymczasem, nawet do 80% przypadków zakażeń powodujących sepsę występuje w warunkach pozaszpitalnych. Ponadto w jednakowym stopniu mogą one dotyczyć dorosłych, jak i dzieci.
W procesach z tytułu zakażeń szpitalnych trudno w sposób prawidłowy przeprowadzić postępowanie dowodowe. Nieważne, czy chodzi o zakażenie gronkowcem w szpitalu, wirusem HCV, czy bakterią clostridium difficile. Reguły są podobne dla wszystkich tego typu procesów. Niedawno sukcesem zakończył się prowadzony przeze mnie proces cywilny o odszkodowanie i zadośćuczynienie za zakażenie szpitalne. Sprawa dotyczyła zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C. Mając na uwadze doświadczenia zdobyte w prowadzonej sprawie chciałbym Wam teraz wyjaśnić, jak można uzyskać odszkodowanie za zakażenie szpitalne, do którego doszło podczas udzielania świadczeń medycznych. Największa trudność w procesie o odszkodowanie i zadośćuczynienie za zakażenie szpitalne Aby udowodnić swoją rację, należy ją bezsprzecznie wykazać przeprowadzonymi przed sądem dowodami. Obowiązek udowodnienia zasadności żądania spoczywa w przypadku sporów medycznych na pacjencie w sprawach o odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd lekarski, taki jak zakażenie gronkowcem złocistym, wirusem HCV, czy też bakterią clostridium difficile albo koronawirusem. W praktyce nie jest bowiem z reguły możliwe bezsprzeczne wykazanie, że do zakażenia doszło w danym momencie i w konkretnej placówce służby zdrowia. W takich postępowaniach wystarczy uprawdopodobnienie, że do zakażenia doszło akurat w danym szpitalu. Uprawdopodobnienie jakiejś okoliczności (w odróżnieniu od udowodnienia) musi być tak oczywiste, żeby nie pozostało wiele wątpliwości, że mogło dojść do zakażenia gdzie indziej. Mamy tutaj do czynienia tak naprawdę z domniemaniem winy szpitala, a nie jej udowodnieniem. Niedbalstwo szpitala Zarówno orzecznictwo sądowe jak i doktryna prawa zgodnie twierdzą, że szkoda, której doznał pacjent na skutek zakażenia, powinna być spowodowana niedbalstwem szpitala. Pacjent musi więc uprawdopodobnić niedbalstwo szpitala, aby móc skutecznie dochodzić odszkodowania i zadośćuczynienia procesie cywilnym. Jeżeli zatem w toku procesu o odszkodowanie i zadośćuczynienie za zakażenie szpitalne pacjent wykaże, że wcześniej nie był zakażony, nie korzystał z innych placówek służby zdrowia, nie znajdował się w okolicznościach, w których mogło dojść do zakażenia lub, że w danym szpitalu nie są zachowane odpowiednie środki ostrożności, wtedy istnieje spora szansa na powodzenie w takiej sprawie. Ważne jest wcześniejsze zgromadzenie dokumentacji medycznej. W pozwie można także wnosić o zobowiązanie szpitala do przedłożenia okresowych raportów sanitarnych. Tak naprawdę, strategia postępowania musi zostać dostosowana do każdego procesu – nie ma jednego uniwersalnego sposobu wygrania sprawy. Jak broni się szpital w procesie o odszkodowanie i zadośćuczynienie za zakażenie szpitalne? Szpitale również posiadają argumenty umożliwiające im skuteczną obronę. Powołują się w toku procesów na protokoły sanitarne świadczące o zachowaniu zasad higieny w placówce, czy na raporty, z których wynika, że do przypadków zakażeń nie dochodzi w tym szpitalu ze względu na wysokie standardy udzielania świadczeń. Niezwykle ważna jest historia samego pacjenta. Jeżeli pacjent przebywał wcześniej w innym szpitalu, gdzie mogło dojść do zakażenia albo posiada np. tatuaże to szpital zapewne będzie próbował używać tych argumentów dla odparcia zarzutów pacjenta sugerując tym samym, że do zakażenia doszło w innym miejscu. O odpowiedzialności najczęściej przesądzi biegły Ostatecznym dowodem w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienia za zakażenie szpitalne jest najczęściej opinia biegłego lekarza. Biegły (albo biegli w kilku niezależnych opiniach) oceni, czy szpital dochował należytej staranności oraz czy zachował higienę i zadbał o standard udzielanych świadczeń zdrowotnych. Procesy tego typu są trudne i z reguły trwają nawet kilka lat. Nie stoisz jednak na straconej pozycji. Korzystając z usług doświadczonej firmy prawniczej zajmującej się odszkodowaniami za błędy lekarskie, zwiększasz swoje szanse na końcowy sukces i uzyskanie odszkodowania i zadośćuczynienia za zakażenie w szpitalu. Jeśli interesują Cię sprawy związane z prawami pacjenta, to mój blog o prawie medycznym jest świetnym źródłem informacji na ten temat. Poruszam na nim wiele interesujących kwestii, takich jak pełnomocnictwo medyczne, czy odszkodowanie za błąd lekarski.
Odszkodowanie za wycięcie jelita i spóźnioną operację oraz zabieg chirurga w szpitalu jako błąd medyczny. W celu przypisania szpitalowi odpowiedzialności należy ustalić, czy działania lub zaniechania personelu medycznego, które doprowadziły do szkody można przypisać winę.Zakażenie podczas pobytu w szpitalu W takim przypadku w grę będą wchodziły przepisy kodeksu cywilnego, a mianowicie artykuły dotyczące szkody na osobie (444 oraz zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (445 Możemy się więc domagać zarówno naprawienia szkody w postaci zwrotu wszelkich kosztów wynikłych z uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, jak również zadośćuczynienia pieniężnego za ból i inne dolegliwości związane z zakażeniem. Przeczytaj: Skargi pacjentów Nie trzeba udowadniać winy lekarza Nie będziemy musieli przy tym udowodnić, iż to konkretny lekarz lub pielęgniarka są odpowiedzialni za zakażenie, a jedynie że doszło do niego w konkretnym szpitalu czy innej placówce medycznej. Zgodnie bowiem z orzecznictwem Sądu Najwyższego, nie trzeba udowadniać, w jakim dokładnie momencie i wskutek czyjego zawinienia osoba straciła zdrowie, lecz wystarczy wykazanie tych okoliczności z odpowiednim prawdopodobieństwem. Należy więc jako dowód zabezpieczyć dokumentację medyczną, związaną z pobytem w szpitalu i leczeniem, której kopie ma prawo otrzymać. Zobacz też: Komu przysługuje prawo do świadczeń zdrowotnych? W przypadku odmowy Następnie o stosowne odszkodowanie i zadośćuczynienie zwracamy się do szpitala, a w przypadku odmowy spełnienia naszych roszczeń przez szpital, musimy wystąpić z powództwem do właściwego sądu, zależnie od wysokości dochodzonego roszczenia rejonowego lub okręgowego. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Sepsa to zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej wywołany zakażeniem, który może prowadzić do ciężkiej sepsy oraz wstrząsu septycznego. Zespół ten wiąże się z długotrwałym pobytem w szpitalu, wysokim współczynnikiem chorobowości oraz śmiertelności. Najnowsze wytyczne kampanii „Pokonać Sepsę” (Surviving Sepsis Campaign)z 2012 roku przedstawiają bardzo jasne W takim przypadku konieczne będzie ustalenie, czy przyczyną śmierci rzeczywiście był COVID-19 i wykazanie, że zakażenie wynikło z zawinionego działania lub zaniechania placówki medycznej. Jednak jeśli okaże się, że pacjent nie przestrzegał zasad bezpieczeństwa, odszkodowanie może zostać niewypłacone czy też zmniejszone. O zagrożeniu sepsą w skali qSOFA świadczy występowanie przynajmniej 2 z 3 zmiennych klinicznych. Wstrząs septyczny to sepsa, w której zaburzenia ze strony układu krążenia, zaburzenia metaboliczne i na poziomie komórkowym są tak głębokie, że znacząco zwiększają ryzyko zgonu. . 460 168 283 2 62 146 416 335